Linagliptine effectief bij type 2 DM als monotherapie en bovenop insulinetherapie

Uit drie gepoolde analyses blijkt dat de DPP4-remmer linagliptine, alleen of in combinatie met andere diabetesmedicatie, het HbA1c verlaagt bij oudere patiënten met diabetes en bij volwassenen met type 2 diabetes met diabetische nefropatie [1-3].
Uit een vierde studie bleek dat wanneer linagliptine werd toegevoegd aan een stabiele dosering basaal insuline de bloedglucose controle werd verbeterd gedurende 52 weken, zonder een extra risico op hypglykemie of gewichtstoename in vergelijking met placebo [4].
De therapie werd in de studies goed verdragen.

Een analyse van gepoolde data uit 7 fase-III-studies bij 1.331 patiënten [1] liet zien dat linagliptine, alleen of als add-on gebruikt bij verschillende glucose-verlagende therapieën, een placebo gecorrigeerde verlaging van de HbA1C had van 0,62% ten opzichte van een baseline HbA1c van 8,0 % na 24 weken bij oudere patiënten (> 65 jaar) met type 2 diabetes.

Een tweede post-hoc analyse van 7 gerandomiseerde studies met behandelingsduren van 24 tot 52 weken [2] onderzocht het klinische effect van linagliptine op albuminurie bij volwassen en oudere patiënten (> 65 jaar) met type 2 diabetes met diabetische nefropathie (n = 2.472). Patiënten behandeld met linagliptine vertoonden een significante reductie in urine albumine-to-creatinine ratio (UACR), een maat voor glomerulaire integriteit.

In een derde studie werd linagliptine ook als add-on voor basale insuline therapie versus placebo onderzocht bij oudere patiënten (> 70 jaar) in een apart vooraf gespecificeerde gepoolde analyse van twee fase III studies gedurende 24 weken [3]. Linagliptin bereikte verbeteringen in glycemische controle van -0,77% (placebo gecorrigeerde verandering in HbA1c ten opzichte van baseline [P <0,0001]).

Bij de vierde studie [4] hadden patiënten met type 2 diabetes die met linagliptine werden behandeld in combinatie met een stabiele dosis basaal insuline een placebo-gecorrigeerde verlaging van de HbA1C van 0,53% ten opzichte van baseline na 52 weken (n = 1.261). Dit ging gepaard met een gemiddelde verandering in basale insuline dosering van +2.6 + / - 0,8 IE / dag voor linagliptine plus basaal insuline vs +4.2 + / - 0,8 IE / dag voor placebo plus basaal insuline.

Literatuur referenties

1. Patel S, Schernthaner G, Barnett AH, et al. Safety and Efficacy of Linagliptin in Elderly Patients with Type 2 Diabetes: Evidence from 1331 Individuals Aged ≥65 years. Presented at the 48th European Association for the Study of Diabetes (EASD) Annual Meeting. October 1-5, Berlin, Germany. [poster]
2. Groop P-H, Cooper M, Perkovic V, et al. Effects of the DPP-4 Inhibitor Linagliptin on Albuminuria in Patients with Type 2 Diabetes and Diabetic Nephropathy. Presented at the 48th EASD Annual Meeting. October 1-5, Berlin, Germany.(oral presentation)
3. Woerle H-J, Neubacher D, Patel S, von Eynatten M. Safety and Efficacy of Linagliptin Plus Basal Insulin Combination Therapy in a Vulnerable Population of Elderly Patients (age ≥ 70 years) with Type 2 Diabetes. Presented at the 48th EASD Annual Meeting. October 1-5, Berlin, Germany. (poster)
4. Yki-Järvinen H, Rosenstock J, Durán-Garcia S, et al. Long-term Safety and Efficacy of Linagliptin as Add-on Therapy to Basal Insulin in Patients with Type 2 Diabetes: A 52-week Randomised, Placebo-controlled Trial. Presented at the 48th EASD Annual Meeting. October 1-5, Berlin, Germany. [poster]