Een toekomstvisie op het ziekenhuis en de cardiologische zorg
Nieuws - 20 dec. 2016Prof. dr. Marcel Levi – internist & voorzitter Raad van Bestuur, AMC, Amsterdam
Professor Levi gaf een verfrissend inzicht in mogelijkheden tot verbetering van zorg. We leven nu in een superinteressante tijd waarin de stijging van biomedische technologie enorm is, aldus Levi. En voor het eerst vertaalt dit zich ook echt naar een betere levensverwachting met voldoende kwaliteit van leven. Zijn we daar eigenlijk wel klaar voor en wat betekenen al deze veranderingen voor artsen?
Wellicht moeten we onze speerpunten veranderen en ons gaan richten op het beter behandelen van chronische ziektes. Want de kwaliteit van leven daalt, naarmate een persoon meer chronische ziektes heeft. Nu ziet iedere patiënt voor iedere chronische ziekte een andere dokter, want iedereen heeft zijn eigen specialisatie. Maar hoe handig is dat eigenlijk? We hebben nu veel supergespecialiseerde artsen, zonder interesse voor de rest van het lichaam. De subspecialisatie lijkt goed, maar het gaat mis als je geen zin meer hebt in de rest, aldus Levi.
De organisatie van een ziekenhuis kan ook beter. Er gebeuren ontzettend veel ingewikkelde dingen in een ziekenhuis en de vraag is hoe we daar het meest efficiënt en patiëntgericht mee om kunnen gaan. Momenteel bieden alle ziekenhuizen hetzelfde; veel ingewikkelde procedures met een dure infrastructuur. Het zou misschien beter zijn om zaken meer te centreren. Het frequenter uitvoeren van een procedure vergroot immers de kans op overleven van de patiënt, vandaar ook de volumenormen. Wanneer zorg meer gecentreerd wordt, stijgt het aantal procedures per ziekenhuis en zal de zorg dus beter zijn. Andere, wellicht wat meer ‘simpele’ procedures, kunnen in een ander ziekenhuis uitgevoerd worden. Hierdoor heeft dit tweede ziekenhuis de dure infrastructuur niet nodig.
Maar als dit veel beter is, waarom doen we het dan niet? Volgens Levi begint het bij de tegenwerking van ons maatschappelijk systeem, namelijk dat verwacht wordt dat we competitief zijn en niet samenwerken. Ook zijn er financiële kwesties van belang; als sommige ingrepen naar grote ziekenhuizen worden verplaatst, zou het goed zijn als de kleinere minder gespecialiseerde centra er iets voor terug krijgen. En als laatste vinden we het simpelweg niet leuk dat bepaalde procedures niet meer in streekziekenhuizen gedaan worden.
De vraag is of en wie gaat zorgen dat dit soort dingen gaan veranderen. Levi pleit voor een grote rol voor artsen. “The professional in the lead!” ‘Niet-dokters’ begrijpen de complexiteit van de zorg niet. Echte dokters daarentegen,hebben de kwaliteit van de patiënt voor ogen. Als we de toename van technologie willen blijven behouden, dan moeten we zeker aanpassingen gaan doen.
Download het volledige verslag
Meeting report • 10-1-2017
Professor Levi gaf een verfrissend inzicht in mogelijkheden tot verbetering van zorg. We leven nu in een superinteressante tijd waarin de stijging van biomedische technologie enorm is, aldus Levi. En voor het eerst vertaalt dit zich ook echt naar een betere levensverwachting met voldoende kwaliteit van leven. Zijn we daar eigenlijk wel klaar voor en wat betekenen al deze veranderingen voor artsen?
Wellicht moeten we onze speerpunten veranderen en ons gaan richten op het beter behandelen van chronische ziektes. Want de kwaliteit van leven daalt, naarmate een persoon meer chronische ziektes heeft. Nu ziet iedere patiënt voor iedere chronische ziekte een andere dokter, want iedereen heeft zijn eigen specialisatie. Maar hoe handig is dat eigenlijk? We hebben nu veel supergespecialiseerde artsen, zonder interesse voor de rest van het lichaam. De subspecialisatie lijkt goed, maar het gaat mis als je geen zin meer hebt in de rest, aldus Levi.
De organisatie van een ziekenhuis kan ook beter. Er gebeuren ontzettend veel ingewikkelde dingen in een ziekenhuis en de vraag is hoe we daar het meest efficiënt en patiëntgericht mee om kunnen gaan. Momenteel bieden alle ziekenhuizen hetzelfde; veel ingewikkelde procedures met een dure infrastructuur. Het zou misschien beter zijn om zaken meer te centreren. Het frequenter uitvoeren van een procedure vergroot immers de kans op overleven van de patiënt, vandaar ook de volumenormen. Wanneer zorg meer gecentreerd wordt, stijgt het aantal procedures per ziekenhuis en zal de zorg dus beter zijn. Andere, wellicht wat meer ‘simpele’ procedures, kunnen in een ander ziekenhuis uitgevoerd worden. Hierdoor heeft dit tweede ziekenhuis de dure infrastructuur niet nodig.
Maar als dit veel beter is, waarom doen we het dan niet? Volgens Levi begint het bij de tegenwerking van ons maatschappelijk systeem, namelijk dat verwacht wordt dat we competitief zijn en niet samenwerken. Ook zijn er financiële kwesties van belang; als sommige ingrepen naar grote ziekenhuizen worden verplaatst, zou het goed zijn als de kleinere minder gespecialiseerde centra er iets voor terug krijgen. En als laatste vinden we het simpelweg niet leuk dat bepaalde procedures niet meer in streekziekenhuizen gedaan worden.
De vraag is of en wie gaat zorgen dat dit soort dingen gaan veranderen. Levi pleit voor een grote rol voor artsen. “The professional in the lead!” ‘Niet-dokters’ begrijpen de complexiteit van de zorg niet. Echte dokters daarentegen,hebben de kwaliteit van de patiënt voor ogen. Als we de toename van technologie willen blijven behouden, dan moeten we zeker aanpassingen gaan doen.
Download het volledige verslag
Meeting report • 10-1-2017
Deel deze pagina met collega's en vrienden: