Effect of Pre-Hospital Ticagrelor During the First 24 Hours After Primary PCI in Patients With ST-Segment Elevation Myocardial Infarction
The ATLANTIC-H²⁴ Analysis

Montalescot G, van ’t Hof AW, Bolognese L, et al.
J Am Coll Cardiol Intv 2016;9(7):646
 

Achtergrond

Het doel van de ATLANTIC studie was om te beoordelen of de pre-opname toediening van de P2Y12 receptor antagonist ticagrelor coronaire reperfusie en klinische uitkomsten bij STEMI patiënten kan verbeteren [1]. De pre-opname toediening van ticagrelor bij deze patiënten was veilig, maar gaf geen verbetering in coronaire reperfusie pre-PCI vergeleken met de toediening van hetzelfde middel in het ziekenhuis, gebaseerd op TIMI flow en ECG metingen [2]. De ATLANTIC studieresultaten zijn toegeschreven aan de korte mediane tijd tussen randomisatie en angiografie, wat resulteerde in een mediaan tijdsverschil van slechts ongeveer 30 minuten tussen de twee behandelingsstrategieën [3]. Anderzijds was de pre-opname toediening van ticagrelor geassocieerd met een vermindering van het risico van stenttrombose na 30 dagen [2]. Deze waarnemingen hebben geleid tot de hypothese dat het effect van pre-opname ticagrelor misschien niet naar voren was gekomen tot na de PCI vanwege de snelle overdrachttijden.
In de huidige verkennende analyse werden alle beschikbare gegevens van de ATLANTIC studie gedurende de eerste 24 uur na de primaire PCI onderzocht. De beschikbare data omvatten plaatjesreactiviteit, coronaire reperfusie, ischemische eindpunten, en veiligheidsuitkomsten. De ATLANTIC-H²⁴ analyse includeerde 1.629 patiënten die PCI ondergingen.
 

Belangrijkste resultaten

Uit de plaatjesfunctie substudie in een klein deel van de populatie (n = 37) blijkt dat het biologische effect van ticagrelor niet duidelijk werd tot 1 uur na PCI. Het grootste (maar niet significante) verschil in gemiddelde PRU niveaus tussen de beide behandelingsstrategieën (pre-opname versus in het ziekenhuis) werd waargenomen 1-6 uur na PCI.
 
Het bailout gebruik van glycoproteïne IIb / IIIa-remmers was numeriek lager met pre-opname versus toediening in het ziekenhuis van ticagrelor (9.4% vs. 12.0%; OR: 0.76; 95% CI: 0.55-1.04), hetgeen overeenkomt met een absoluut (niet-significant) verschil van 2,6%.
 
Er waren geen significante verschillen tussen de pre- en in het ziekenhuis ticagrelor groepen zowel wat betreft post-PCI TIMI flow graad 3 of ≥70% resolutie van ST-segment verhoging na 1 uur. Beide eindpunten bleken echter numerieke verschillen te vertonen ten gunste van de pre-opnamegroep:

• Resolutie van ST-segment verhoging ≥70% gemeten 1 uur na PCI trad op in 57.5% van de patiënten in de pre-opnamegroep en in 52.5% van de patiënten in de in-het-ziekenhuis groep (P=0.055)
• De mate van resolutie van ST-segment verhoging na PCI was significant verschillend tussen de 2 groepen (mediaan van 75.0% in de pre-opnamegroep versus 71.4% in de in-het-ziekenhuis groep, P=0.049)

Vergelijkbare resultaten werden waargenomen in de algehele populatie voor pre- versus in het ziekenhuis ticagrelor voor:

• post-PCI / angiografie TIMI flow graad 3 (82.1% vs.80.4%; P=0.389)
• resolutie van ST-segment verhoging ≥70% (54.5% vs. 50.1%; P=0.080)
• mate van resolutie van ST-segment verhoging (mediaan, 73.3% versus 70.0%; P=0.045)

Klinische uitkomsten na 24 uur:

• Het samengestelde eindpunt van sterfte, MI, spoedeisende revascularisatie, bevestigde stent trombose of bail-out glycoproteïne IIb / IIIa-remmer gebruik was proportioneel significant lager met 27% met pre- versus in het ziekenhuis gebruik van ticagrelor (10.4% vs. 13.7%; P=0.039)
• Na uitsluiting van bail-out glycoproteïne IIb / IIIa-remmer gebruik uit het samengestelde eindpunt bleef het verschil in het voordeel van pre-opname ticagrelor maar was niet langer significant (1.3% vs. 2.0%; P=0.212)
• De 2 individuele eindpunten van bevestigde stent trombose en nieuwe MI waren significant lager in de pre-opnamegroep (P= 0.0078 en P=0.031, respectievelijk)
• Alle eindpunten, behalve sterfte (1.1% vs. 0.2%, P=0.048) waren in het voordeel van pre-opname ticagrelor, met geen verschillen in bloedingen. Vermeldenswaardig is dat deze studie underpowered was om de patiëntengroepen te vergelijken met betrekking tot sterfte.

 

Conclusie

In STEMI patiënten geïncludeerd in de ATLANTIC studie werden de effecten van pre-opname toediening van ticagrelor ten opzichte van toediening in het ziekenhuis duidelijk na PCI, met numerieke verschillen in plaatjesreactiviteit en onmiddellijke post-PCI-reperfusie. De klinische uitkomsten binnen de eerste 24 uur waren in het voordeel van het pre-opname gebruik van ticagrelor, met uitzondering van iets meer sterfte.
 
Vind deze publicatie online
 

Referenties

1. Montalescot G, Lassen JF, Hamm CW, et al. Ambulance or in-catheterization laboratory administration of ticagrelor for primary percutaneous coronary intervention for ST-segment elevation myocardial infarction: rationale and design of the randomized, double-blind Administration of Ticagrelor in the cath Lab or in the Ambulance for New ST elevation myocardial Infarction to open the Coronary artery (ATLANTIC) study. Am Heart J 2013;165:515–22
2 Montalescot G, van ’t Hof AW, Lapostolle F, et al. Prehospital ticagrelor in ST-segment elevation myocardial infarction. N Engl J Med 2014;371:1016–27
3. Montalescot G, van ’t Hof AW. Prehospital ticagrelor in ST-segment elevation myocardial infarction (letter). N Engl J Med 2014;371:2339