Sitagliptin Attenuates the Progression of Carotid Intima-Media Thickening in Insulin-Treated Patients With Type 2 Diabetes: The Sitagliptin Preventive Study of Intima-Media Thickness Evaluation (SPIKE)
A Randomized Controlled Trial

Mita T, Katakami N, Shiraiwa T, et al.
Diabetes Care 2016; published online ahead of print
 

Achtergrond

In patiënten met type 2 diabetes mellitus en vastgestelde atherosclerose, had intensieve glucosebeheersing geen significant effect op de frequentie van ernstige cardiovasculaire (CV) events, en volgens sommige data nam mortaliteit zelfs toe [1,2]. Deze resultaten worden deels verklaard door frequente hypoglycemische episodes en gewichtstoename, veroorzaakt door de intensieve insulinebehandeling [3]. Het is gehypothetiseerd dat de combinatietherapie van lagere insulinedoseringen en orale hypoglycemische middelen gunstig kan zijn voor deze patiënten [4,5].
Sitagliptine is een dipeptidyl peptidase 4 (DPP-4) remmer die instulinesecretie verhoogt en glucagonafgifte onderdrukt [6,7]. Van toevoeging van DPP4-remmers aan insulinetherapie is gerapporteerd dat het specifieke voordelen heeft, zoals het verlagen van de frequentie van hypoglycemie en gewichtstoename [8]. Preklinische data suggereren dat DPP4-remmers gunstige effecten zouden kunnen hebben op atherosclerose [9].
In deze multicenter, gerandomiseerde studie werd het effect van sitagliptine ten opzichte van gebruikelijke behandeling op carotis intima-media dikte (IMT) onderzocht, in insulinebehandelde type 2 diabetes mellitus patiënten.
 

Belangrijkste resultaten

• Sitagliptine vermindert significant de gemiddelde IMT en de linker maximale IMT van de arteria carotis communis, in vergelijking met standaardbehandeling:

- Gemiddelde verandering IMT: -0.029 (SE: 0.013) vs. 0.024 (SE: 0.013) mm, P = 0.005
- Links maximum verandering IMT: -0.065 SE: 0.027) vs. 0.022 (SE: 0.026) mm, P = 0.021
- Rechts maximum verandering IMT: -0.007 (SE: 0.031) vs. 0.027 (SE: 0.031) mm, P = 0.45
De bevindingen waren vergelijkbaar na correctie voor diverse confounders (gegroepeerd in modellen).

• SItagliptine, ten opzichte van gebruikelijke behandeling, was geassocieerd met significante verbeteringen in:
  - HbA_1C %: -0.5 ± 1.0% vs. -0.2 ± 0.9%; P = 0.004

    - C-peptide (ng/mL): 0.3 ± 0.8 vs. 0.0 ± 0.6; P = 0.02
 

• Er waren geen significante verschillen tussen de behandelgroepen ten aanzien van:

- Nuchtere bloedglucoseconcentraties,
- Andere risicofactoren voor atherosclerose, zoals BMI, bloeddruk en lipidenparameters,
- Gebruik van antihypertensieve medicatie en lipidenverlagende middelen
- Niveaus van diverse markers van inflammatie en endotheelschade
 

Conclusie

In insulinebehandelde type 2 diabetes mellituspatiënten zonder CV aandoeningen, vertraagde DPP4-remmer sitagliptine de progressie van carotis IMT ten opzichte van gebruikelijke behandeling. DE resultaten van deze studie onderschrijven de hypothese volgens welke vroege en effectieve interventie met DPP-4-remmers voor de ontwikkeling van atherosclerose gunstig kan zijn voor de preventie van carotis IMT progressie in deze patiënten.
 
Vind dit artikel online bij Diabetes Care
 

Referenties

1. Gerstein HC, Miller ME, Byington RP, et al. Action to Control Cardiovascular Risk in Diabetes Study Group. Effects of intensive glucose lowering in type 2 diabetes. N Engl J Med 2008;358:2545–2559
2. Duckworth W, Abraira C, Moritz T, et al. VADT Investigators. Glucose control and vascular complications in veterans with type 2 diabetes. N Engl J Med 2009;360:129–139
3. Frier BM, Schernthaner G, Heller SR. Hypoglycemia and cardiovascular risks. Diabetes Care 2011;34(Suppl. 2):S132–S137
4. Strowig SM, Avil ´ es-Santa ML, Raskin P. Comparison of insulin monotherapy and combination therapy with insulin and metformin or insulin and troglitazone in type 2 diabetes. Diabetes Care 2002;25:1691–1698
5. Nemoto M, Tajima N, Kawamori R. Efficacy of combined use of miglitol in type 2 diabetes patients receiving insulin therapy-placebo controlled double-blind comparative study. Acta Diabetol 2011;48:15–20
6. Katsuno T, Ikeda H, Ida K, et al. Add-on therapy with the DPP-4 inhibitor sitagliptin improves glycemic control in insulin-treated Japanese patients with type 2 diabetes mellitus. Endocr J 2013;60:733–742
7. Shimoda S, Iwashita S, Ichimori S, et al. Efficacy and safety of sitagliptin as add-on therapy on glycemic control and blood glucose fluctuation in Japanese type 2 diabetes subjects ongoing with multiple daily insulin injections therapy. Endocr J 2013;60:1207–1214
8. Rosenstock J, Rendell MS, Gross JL, et al. Alogliptin added to insulin therapy in patients with type 2 diabetes reduces HbA(1C) without causing weight gain or increased hypoglycaemia. Diabetes Obes Metab 2009;11:1145–1152
9. Shah Z, Kampfrath T, Deiuliis JA, et al. Longterm dipeptidyl-peptidase 4 inhibition reduces atherosclerosis and inflammation via effects on monocyte recruitment and chemotaxis. Circulation 2011;124:2338–2349