Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Persisterend voordeel van SGLT2-remmer monotherapie in type 2 diabetes

Literatuur - Roden M et al., Cardiovasc Diabetol 2015

Safety, tolerability and effects on cardiometabolic risk factors of empagliflozin monotherapy in drug‑naive patients with type 2 diabetes: a double‑blind extension of a Phase III randomized controlled trial

 
Roden M, Merker L, Christiansen AV, et al.
Cardiovasc Diabetol (2015) 14:154
 

Achtergrond

In patiënten met type 2 diabetes mellitus (T2DM), leidt remming van de sodium-glucose cotransporter-2 (SGLT2) tot een verhoogde urinaire glucose-excretie (UGE) en daling van plasma-glucoseniveaus, met een laag risico op hypoglycemie [1-4]. Empagliflozine is een selectieve SGLT2-remmer die leidt tot daling van HBA1c, gewicht en systolische bloeddruk (SBP), ten opzichte van placebo [5-7].
In de EMPA-REG MONO fase III studie kregen therapienaïeve T2DM patiënten ofwel empagliflozine 10mg, of empagliflozine 25mg, of sitagliptine 100 mg (een dipeptidyl peptidase-4 remmer), of placebo, eenmaal daags, gedurende 24 weken. De actieve studiemedicatie werd goed verdragen en verbeterde glycemische controle, terwijl behandeling met empagliflozine ook significant het lichaamsgewicht en SBP verlaagde ten opzichte van placebo en sitaglipitine [6].
Dit artikel rapporteert de resultaten van een 52-weken lange verlenging van de EMPA-REG MONO studie, met als doel de veiligheid, verdraagbaarheid en effectiviteit op de lange termijn te bepalen van empagliflozine 10mg en 25mg, in vergelijking met placebo en sitagliptine als monotherapie in patiënten met T2DM.
 

Belangrijkste resultaten

Effectiviteit
- HbA1c dalingen in week 76 waren groter met beide doseringen van empagliflozine, ten opzichte van placebo. Verschillen in gecorrigeerde gemiddelde vs. placebo waren:
  • empagliflozine 10 mg: −0.78 % (95%CI: −0.94 tot −0.63); P < 0.001
  • empagliflozine 25 mg: −0.89 % (95%CI: −1.04 tot −0.73); P < 0.001
- Gecorrigeerde gemiddelde verandering in HbA1c van baseline tot week 76 was groter met empagliflozine 25 mg ten opzichte van sitagliptine (verschillen in gecorrigeerd gemiddelde: −0.22 %, 95%CI :−0.38 tot −0.07; P = 0.005), maar niet voor empagliflozine 10 mg
- Gecorrigeerde gemiddelde verandering in lichaamsgewicht van baseline tot week 76 was                  
  • empagliflozine 10 mg: −1.8 kg (95%CI: −2.4 tot −1.3); P < 0.001
  • empagliflozine 25 mg: -2.0 kg (95%CI: -2.6 tot -1.5); P < 0.001
ten opzichte van placebo.
- Empagliflozine leidde tot daling van SBP in de primaire analyse ten opzichte van placebo, maar niet in sensitiviteitsanalyes.
 
Veiligheid en verdraagbaarheid
- Nadelige events werden gemeld in 76.8 % van de patiënten op empagliflozine 10 mg, 78.0 % van de patiënten op empagliflozine 25 mg, 76.4 % van de patiënten op placebo en 72.2 % op sitagliptine.
• Bevestigede hypoglycemische bijwerkingen (glucose ≤3.9 mmol/l en/of assistentie vereist) werden gemeld in twee patiënten (0.9 %) per behandelgroep.
• Bijwerkingen die leidden tot stoppen met de medicatie werden gemeld in 4.9 % van de patiënten op empagliflozine 10 mg, 4.0 % van de patiënten op empagliflozine 25 mg, 6.6 % of van de patiënten op placebo en 4.9 % van de patiënten op sitagliptine.
 

Conclusie

Deze data ondersteunen de hypothese dat empagliflozine monotherapie in patiënten met type 2 diabetes mellitus voortdurende glycemische controle en daling van het lichaamsgewicht geeft, tot na 76 weken.
 
Vind dit artikel online bij Cardiovasc Diabetol
 

Referenties

1. DeFronzo RA, Davidson JA, del Prato S. The role of the kidneys in glucose homeostasis: a new path towards normalizing glycaemia. Diabetes Obes Metab. 2012;14:5–14.
2. Gallo LA, Wright EM, Vallon V. Probing SGLT2 as a therapeutic target for diabetes: basic physiology and consequences. Diab Vasc Dis Res.2015;12:78–89.
3. Liu XY, Zhang N, Chen R, et al. Efficacy and safety of sodiumglucose cotransporter 2 inhibitors in type 2 diabetes: a meta-analysis of randomized controlled trials for 1 to 2 years. J Diabetes Complicat.2015;29:1295–303.
4. Michel MC, Mayoux E, Vallon V. A comprehensive review of the pharmacodynamics of the SGLT2 inhibitor empagliflozin in animals and humans. Naunyn Schmiedebergs Arch Pharmacol. 2015;388:801–16.
5. Haering H-U, Merker L, Seewaldt-Becker E, et al. Empagliflozin as add-on to metformin plus sulfonylurea in patients with type 2 diabetes: a 24-week, randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Diabetes Care. 2013;36:3396–404.
6. Roden M, Weng J, Eilbracht J, et al. Empagliflozin monotherapy in drug-naive patients with type 2 diabetes: a randomised, 24-week, double-blind, placebo-controlled, parallel group, trial with sitagliptin as active comparator. Lancet Diabetes Endocrinol.2013;1:208–19.
7. Kovacs CS, Seshiah V, Swallow R, et al. Empagliflozin improves glycaemic and weight control as add-on therapy to pioglitazone or pioglitazone plus metformin in patients with type 2 diabetes: a 24-week, randomized, placebo-controlled trial. Diabetes Obes Metab. 2014;16:147–58.
 

Deel deze pagina met collega's en vrienden: