Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Survival benefit na lange-termijn cardiale resynchronisatietherapie (MADIT-CRT)

ACC 2014

Nieuws - 30 mrt. 2014


Survival benefit na lange-termijn CRT-D (MADIT-CRT)

 
MADIT-CRT: Multicenter Automatic Defibrillator Implantation With Cardiac Resynchronization Therapy
Gepresenteerd op ACC 2014 Scientific Session door: Dr. Ilan Goldenberg
 

Achtergrond

Het doel van de MADIT-CRT studie was om te bepalen of gecombineerde geïmplanteerde cardiale defibrillator (ICD)-cardiale resynchronisatietherapie (CRT-D) het risico op sterfte en hartfalen (HF) kan verminderen met ongeveer 25%, bij patiënten in New York Heart Association (NYHA) functionele klasse II, met niet-ischemische (NICM) of ischemische cardiomyopathie (ICM) en patiënten in NYHA klasse I met ischemische cardiomyopathie, linkerventrikel dysfunctie (ejectiefractie (EF) < 0.30), en verlengde intraventriculaire conductie (QRS duur > 130 ms).
Patiënten werden 3:2 gerandomiseerd naar CRT-D of alleen ICD. Patiënten in beide interventie-armen kregen optimale farmacologische behandeling voor hartfalen.
De primaire uitkomstmaat was sterfte of niet-fatale CHF events.
In  totaal werden 1820 patiënten geïncludeerd  in 110 ziekenhuizen in de Verenigde Staten en Europa, waarvan 1.089 CRT-D kregen en 731 alleen  een ICD. De studie werd vroegtijdig beëindigd wegens een voordeel in de CRT-D arm versus de ICD arm, die de vooraf gespecificeerde effectiviteitsgrens voor interim analyse bereikte.
Van de 1691 overlevende patiënten aan het einde van de studie werden 854 geïncludeerd in post -trial registers (527 op CRT-D en 327 alleen ICD).
 

Belangrijkste resultaten

Lange-termijn follow-up :
  • Na 7 jaar follow-up was de totale mortaliteit bij patiënten met een linker bundeltakblok significant lager bij degenen die CRT-D kregen, vergeleken met degenen zonder (HR 0.59, 95% CI 0.43-0.80, p < 0.0001).
  • Ook waren er significante reducties in niet-fataal HF (HR 0.38, 95% CI 0.30-0.48, p <0.0001) en CHF/sterfte (HR 0.45, 95% CI 0.37-0.56, p <0.0001) .
  • Paradoxaal genoeg was de totale sterfte verhoogd met CRT-D bij niet-LBBB morfologie (HR 1.57, 95% CI 1.03-2.39, p = 0.04) (p-waarde voor interactie <0.001). Landmark analyses toonden soortgelijke bevindingen.  

Conclusie

In patiënten met symptomen van mild hartfalen with mild heart failure symptoms, linkerventrikel dysfunctie en linker bundeltakblok, is vroege interventie met CRT geassocieerd met een significant lange-termijn overlevingsvoordeel.
Er is geen klinisch voordeel in patiënten met mild hartfalen zonder linker bundeltakblok.
 
Vind het artikel online
 

Het ACC Journaal wordt mede mogelijk gemaakt door MSD

Deel deze pagina met collega's en vrienden: