Effect van SGLT2-remmer op verlies van dagen van volledige gezondheid bij patiënten met HFrEF
Dapagliflozin and days of full health lost through death, hospitalization, and impaired well-being in DAPA-HF
Literatuur - Kondo T, Mogensen UM, Talebi A, et al. - J Am Coll Cardiol. 2024 Mar 25:S0735-1097(24)06671-3 [Online ahead of print]. doi: 10.1016/j.jacc.2024.03.385Introductie en methoden
Achtergrond
In de meeste studies waarin nieuwe HF-behandelingen worden geëvalueerd, wordt een samengestelde uitkomstmaat gebruikt, bijvoorbeeld de tijd tot de eerste HF-ziekenhuisopname of cardiovasculaire sterfte [1-3]. Dit kent echter verschillende beperkingen. Zo wordt bijvoorbeeld geen rekening gehouden met terugkerende events of de duur van de ziekenhuisopname of wordt het welzijn van de patiënt niet meegenomen. Als alternatief kan het aantal potentiële follow-updagen worden geteld dat verloren gaat door overlijden en ziekenhuisopname, waarbij de resterende potentiële dagen van gezonde follow-up worden gecorrigeerd voor verminderd welzijn.
Doel van de studie
De auteurs evalueerden verschillende geïntegreerde werkzaamheidsuitkomstmaten die de potentiële dagen van volledige gezondheid die verloren gaan als gevolg van overlijden, ziekenhuisopname en verminderd welzijn kwantificeerden.
Methoden
Dit was een post-hocanalyse van de DAPA-HF-studie (Dapagliflozin and Prevention of Adverse Outcomes in Heart Failure), waaruit bleek dat dapagliflozine 10 mg eenmaal daags het risico op de primaire samengestelde uitkomstmaat van verslechtering van HF of cardiovasculaire sterfte verminderde en de NYHA-klasse en verschillende patiëntgerapporteerde uitkomsten verbeterde vergeleken met placebo bij patiënten met HFrEF (HF-klachten van NYHA-klasse II-IV, LVEF ≤40%) (n=4744) [4-7]. Het door de patiënt gerapporteerde welzijn werd geëvalueerd met de KCCQ – Overall Summary Score (OSS) en met de score op de visuele analoge schaal van de EuroQol-5D (EQ-5D-VAS). In de huidige analyse werden 4235 patiënten geïncludeerd met ≥360 follow-updagen en gegevens over de ziekenhuisopnameduur en hun welzijn.
Uitkomstmaten
De potentiële follow-updagen van volledige gezondheid (en het deel van dagen van volledige gezondheid) werden geëvalueerd met behulp van 6 geïntegreerde uitkomstmaten: (1) dagen verloren door cardiovasculaire sterfte en HF-ziekenhuisopname, (2) dagen verloren door elke doodsoorzaak (cardiovasculaire en niet-cardiovasculaire oorzaken) en elke ziekenhuisopname (HF- en niet-HF-ziekenhuisopnamen) en (3-6) dagen verloren door elke doodsoorzaak, elke ziekenhuisopname en verminderd welzijn, waarbij dagen van potentieel volledige gezondheid werden gecorrigeerd voor de KCCQ-OSS, EQ-5D-VAS-score of NYHA-klasse.
Belangrijkste resultaten
- Na 360 dagen was het gemiddelde ± SE potentiële aantal dagen dat verloren ging door cardiovasculaire sterfte en HF-ziekenhuisopname 10,6 ± 1,0 dagen (2,9%) bij patiënten die waren behandeld met dapagliflozine (n=2127) en 14,4 ± 1,0 dagen (4,0%) bij degenen die placebo kregen (n=2108) (verschil: -3,8 dagen; 95%BI: -6,6 tot -1,0; P=0,009), wat resulteerde in een relatieve afname van 26,4%.
- Het gemiddelde potentiële aantal dagen dat verloren ging door overlijden en ziekenhuisopname ongeacht de oorzaak of reden na 360 dagen was ook kleiner in de dapagliflozinegroep dan in de placebogroep (15,5 ± 1,1 (4,3%) vs. 20,3 ± 1,1 dagen (5,6%); verschil: -4,8 dagen; 95%BI: -7,9 tot -1,7; P=0,003), wat resulteerde in een relatieve afname van 23,6%.
- Het gemiddelde potentiële aantal dagen dat verloren ging door overlijden, ziekenhuisopname en verminderd welzijn, gecorrigeerd voor de KCCQ-OSS, was 110,6 ± 1,6 (30,7%) met dapagliflozine en 116,9 ± 1,6 dagen (32,5%) met placebo (verschil: -6,3 dagen; 95%BI: -10,8 tot -1,7; P=0,007), wat resulteerde in een relatieve afname van 5,4%. Correctie voor de EQ-5D-VAS-score of NYHA-klasse liet vergelijkbare resultaten zien.
- Voor alle 6 de uitkomstmaten nam het verschil in het aantal verloren dagen tussen de dapagliflozine- en placebogroep proportioneel toe in de tijd. Het verschil in het gemiddelde potentiële aantal dagen dat verloren ging door elke doodsoorzaak en elke ziekenhuisopname was bijvoorbeeld -0,9 dagen (-0,7%) na 120 dagen, -2,3 dagen (-1,0%) na 240 dagen en -4,8 dagen (-1,3%) na 360 dagen.
- Na 360 dagen had de dapagliflozinegroep minder dagen verloren door overlijden ongeacht de oorzaak dan de placebogroep (11,5 ± 1,0 vs. 14,9 ± 1,0 dagen; verschil: -3,4 dagen; 95%BI: -6,3 tot -0,5; P=0,021) – wat grotendeels verklaard werd door cardiovasculaire sterfte (verschil: -3,2 dagen; P=0,020) – en elke ziekenhuisopname (4,0 ± 0,3 vs. 5,4 ± 0,3 dagen; verschil: -1,4 dagen; 95%BI: -2,2 tot -0,5; P=0,001).
- Er was echter geen significant verschil in het aantal verloren dagen als gevolg van verminderd welzijn na correctie voor de KCCQ-OSS (95,1 ± 1,4 vs. 96,6 ± 1,4 dagen; verschil: -1,5 dagen; 95%BI: -5,3 tot -2,4; P=0,45), noch na correctie voor een van de andere uitkomstmaten van patiëntenwelzijn.
Conclusie
Tijdens de eerste 360 dagen van de DAPA-HF-studie verminderde dapagliflozine het totale aantal dagen van potentieel volledige gezondheid dat verloren ging door overlijden, ziekenhuisopname en verminderd welzijn bij HFrEF-patiënten vergeleken met placebo. Het verschil in het aantal verloren dagen met dapagliflozine versus placebo was het grootst voor cardiovasculaire sterfte (3,4 dagen), gevolgd door elke ziekenhuisopname (1,4 dagen). Over het geheel genomen gingen de meeste dagen van potentieel volledige gezondheid verloren door verminderd welzijn, hoewel er geen significant verschil was tussen de behandelgroepen. Het gunstige effect van dapagliflozine nam proportioneel toe in de follow-upperiode.
De auteurs zijn van mening dat “de geïntegreerde uitkomstmaten die in deze studie werden gebruikt een veel holistischere, patiëntgerichte beoordeling geven van een nieuwe behandeling, die ook het gezondheidseconomische en maatschappelijke perspectief weerspiegelt, dan traditionele studie-uitkomstmaten”.
Deel deze pagina met collega's en vrienden: