Adapted dietary inflammatory index and its association with a summary score for low-grade inflammation and markers of glucose metabolism: the Cohort study on Diabetes and Atherosclerosis Maastricht (CODAM) and the Hoorn study.

 
van Woudenbergh GJ, Theofylaktopoulou D, Kuijsten A
Am J Clin Nutr. 2013 Oct 23. [Epub ahead of print]
 

Achtergrond

Chronische, matig verhoogde concentraties van circulerende pro-inflammatoire markers zoals C-reactieve proteïne (CRP), IL-6 en TNF-α zijn geassocieerd met een hoger risico op type 2 diabetes [1,2]. Niveaus van deze markers worden mogelijk negatief beïnvloed door risicofactors voor diabetes zoals overgewicht [3], fysieke inactiviteit [4] en dieet [3]. Bepaalde voedingsstoffen waarvan wordt aangenomen dat ze een anti-inflammatoir effect hebben, zijn mogelijk geassocieerd met een lager risico op diabetes [3,5,6], terwijl proinflammatoire markers met een hoger risico in verband worden gebracht [7].
Daarom wordt gedacht dat voedingsstoffen markers van glucosemetabolisme kunnen beïnvloeden, door hun effect op chronische milde inflammatie. Omdat voedingsstoffen zelden geïsoleerd worden gegeten, is het belangrijk om het effect van algemeen dieet op markers van glucosemetabolisme te bestuderen. Er is een index ontwikkeld die het inflammatoire potentieel van een voedingspatroon weergeeft: de Dieet Inflammatoire Index (DII) wordt verkregen door vermenigvuldiging van een wegingsfactor voor zowel anti- als pro-inflammatoire voedingstoffen met hun dagelijkse inname [8].
Deze studie onderzocht of DII is geassocieerd met een score voor milde inflammatie, en met markers voor glucosemetabolisme. Dit werd in de Cohort study on Diabetes and Atherosclerosis Maastricht (CODAM) en in de Hoorn studie onderzocht. Een aangepaste DII (ADII) werd verkregen door de dieet-inflammatoire wegingsfactor van verscheidene voedingsstoffen te vermenigvuldigen met de gestandaardiseerde energiegecorrigeerde inname, om te corrigeren voor variatie in inname als gevolg van verschillen in fysieke activiteit, lichaamsomvang en metabole efficiëntie. ADII kan daarom worden gezien als een maat voor dieetkwaliteit.

 
Belangrijkste resultaten

• Een stijging van 1 SD in de ADII (i.e. 2.88 units) was geassocieerd met een 0.04-unit (95%CI: 0.001-0.07) hogere score voor milde inflammatie (P=0.01), terwijl de originele DII niet geassocieerd was met de milde-inflammatiescore (β=-0.002, 95%CI: -0.03, 0.03).
• Een stijging van 1 unit van de milde-inflammatiescore was geassocieerd met gemiddeld 4% (95%CI: 2-6) hogere fasting glucose concentratie, 9% (95%CI: 4-14) hogere postload glucose concentratie, 16% (95%CI: 11-22) hogere HOMA-IR, en 0.21% (95%CI: 0.13-0.29) hogere HbA1c concentratie.
• Een stijging van 1 SD in de ADII was ook geassocieerd met 0.9% (95%CI: 0.1-1.7) hogere fasting glucose concentratie, 2.3% (95%CI: 0.0-4.) hogere postload glucose concentratie, en 3.5% (95%CI: 0.6-6.3) hogere HOMA-IR. ADII was niet geassocieerd met HbA1c concentratie. Associaties waren zwakker na correctie voor de milde-inflammatiescore, en verdere correctie voor BMI. De milde-inflammatiescore verklaarde een significant deel van de associatie tussen ADII en HOMA-IR en postload glucose.

 

Conclusie

Een negatieve associatie werd gezien tussen de ADII score en de milde-inflammatiescore, hetgeen suggereert dat het inflammatoire potentieel van een dieet inderdaad markers van inflammatie beïnvloedt. Het inflammatoire potentieel van een dieet lijkt ook insulineresistentie te beïnvloeden.
Dus, milde inflammatie lijkt een van de routes te zijn via welke het dieet invloed kan hebben op insulineresistentie. Verder onderzoek moet inzicht geven in of milde inflammatie de associatie tussen dieet en het ontwikkelen van type 2 diabetes kan bepalen.
 

References

1. Lee CC, Adler AI, Sandhu MS, et al. Association of C-reactive protein with type 2 diabetes: prospective analysis en meta-analysis. Diabetologia 2009;52:1040–7.
2. Kolb H, Mandrup-Poulsen T. An immune origin of type 2 diabetes? Diabetologia 2005;48:1038–50.
3. Calder PC, Ahluwalia N, Brouns F, et al. Dietary factors en milde inflammatie in relation to overweight en obesity. Br J Nutr 2011;106(suppl 3):S5–78.
4. Petersen AM, Pedersen BK. The anti-inflammatory effect of exercise. J Appl Physiol 2005;98:1154–62.
5. Schulze MB, Schulz M, Heidemann C et al. Fiber en magnesium intake en incidence of type 2 diabetes: a prospective study en meta-analysis. Arch Intern Med 2007; 167:956–65.
6. Baliunas DO, Taylor BJ, Irving H, et al. Alcohol as a risk factor for type 2 diabetes: a systematic review and meta-analysis. Diabetes Care 2009;32:2123–32.
7. Kolb H, Mandrup-Poulsen T. The global diabetes epidemic as a consequence of lifestyle-induced milde inflammatie. Diabetologia 2010;53:10–20.
8. Cavicchia PP, Steck SE, Hurley TG, Hussey et al. A new dietary inflammatory index predicts interval changes in serum high-sensitivity C-reactive protein. J Nutr 2009;139:2365–72.
 

Find this article on Pubmed