The Prevalence and Outcomes of Transradial Percutaneous Coronary Intervention for ST-Segment Elevation Myocardial Infarction: Analysis from the NCDR (2007 to 2011).

Baklanov DV, Kaltenbach LA, Marso SP, et al.
J Am Coll Cardiol. 2012 Dec 13. doi:pii: S0735-1097(12)05527-1. 10.1016/j.jacc.2012.10.032. [Epub]

Achtergrond

De behandeling van een acuut myocardinfarct met ST-segment elevatie (STEMI) is aanzienlijk verbeterd, met dalende sterftecijfers [1], maar het aantal bloedingen blijft hoog, met name in primaire of spoed percutane coronaire interventies (PCI) [2,3]. Bloedingen lijken geassocieerd met de plaats van vasculaire toegang [4]. Van transradiale PCI (TRI) is aangetoond dat het postprocedure bloeding en vasculaire complicaties [5-7] vermindert. De radiale benadering voor primaire PCI kan het resultaat verslechteren als gevolg van het klinische belang van een snelle reperfusie, hoewel TRI een lagere frequentie van ongunstige uitkomsten heeft.

Veel studies hebben de resultaten van radiale vs femorale benadering onderzocht. In de STEMI subgroep van de RIVAL studie bleek, bij personen die naar het ziekenhuis kwamen binnen 12 uur na STEMI, transradiale PCI geassocieerd te zijn met een lagere incidentie van ernstige bloedingen en complicaties op de benaderingsplaats, evenals met een significante toename van het netto klinisch voordeel . De incidentie van adverse events na 30-dagen, inclusief major adverse cardiac events (MACE) en ernstige bloedingen, was 58% lager in de transradiale PCI arm, hoewel er geen verschil was in de MACE frequentie alleen [8].

De National Cardiovascular Data Registry (NCDR) is de grootste lopende hedendaagse database van PCI-procedures, die een ideale mogelijkheid biedt om de prevalentie en in-hospital uitkomsten van TRI in STEMI te bestuderen. Het register bestudeerde de trends van TRI in STEMI gedurende de tijd, vergeleek patiënt- en ziekenhuiskenmerken per benaderingsplaats, en evalueerde de relatie tussen TRI voor STEMI en in-hospital uitkomsten. In totaal ondergingen 294.769 patiënten PCI voor STEMI bij 1204 ziekenhuizen in het CathPCI register tussen 2007 en 2011.

Belangrijkste resultaten

• Gedurende een periode van vijf jaar nam het gebruik van transradiale benadering voor STEMI PCI toe van 0,9% tot 6,4% en was geassocieerd met een significante reductie in het risico op bloeding en ziekenhuissterfte.
• Transradiale PCI was geassocieerd met langere deur-tot ballon tijden, in dit geval 78 minuten vs 74 minuten voor transfemorale PCI (p <0,0001).
• Ondanks de langere deur-tot-ballon tijd was transradiale PCI geassocieerd met een significant 38% lager risico op bloedingen (odds ratio [OR] 0.62, p <0,0001) en een 24% lager risico op sterfte in het ziekenhuis (OR 0,76 , p <0,045).

Fig. 1. In-hospital resultaten van TRI in STEMI
Associatie tussen transradiale versus transfemorale PCI en in-hospitaluitkomsten, weergegeven als het relatieve risico tussen groepen (zwarte vierkanten) met 95% CI (horizontale lijnen).

Download CVGK.Baklanov 2012.pptx

Conclusie

Bredere toepassing van TRI voor STEMI kan de uitkomst aanzienlijk verbeteren. Deze resultaten moeten worden bevestigd in een prospectieve gerandomiseerde trial met voldoende power.
 

1. Roe MT, Messenger JC, Weintraub WS, et al. Treatments, trends, and outcomes of acute myocardial infarction and percutaneous coronary intervention. J Am Coll Cardiol 2010;56:254–63.
2. Suh JW, Mehran R, Claessen BE, et al. Impact of in-hospital major bleeding on late clinical outcomes after primary percutaneous coronary intervention in acute myocardial infarction the HORIZONS-AMI (Harmonizing Outcomes With Revascularization and Stents in Acute Myocardial Infarction) trial. J Am Coll Cardiol 2011;58:1750–6.
3. Gershlick AH, Stephens-Lloyd A, Hughes S, et al. Rescue angioplasty after failed thrombolytic therapy for acute myocardial infarction. N Engl J Med 2005;353:2758–68.
4. Rao SV, Cohen MG, Kandzari DE, Bertrand OF, Gilchrist IC. The transradial approach to percutaneous coronary intervention: historical perspective, current concepts, and future directions. J Am Coll Cardiol 2010;55:2187–95.
5. Sciahbasi A, Pristipino C, Ambrosio G, et al. Arterial access-siterelated outcomes of patients undergoing invasive coronary procedures for acute coronary syndromes (from the Comparison of Early Invasive and Conservative Treatment in Patients With Non-ST-Elevation Acute Coronary Syndromes [PRESTO-ACS] vascular substudy). Am J Cardiol 2009;103:796–800.
6. Jolly SS, Amlani S, Hamon M, Yusuf S, Mehta SR. Radial versus femoral access for coronary angiography or intervention and the impact on major bleeding and ischemic events: a systematic review and meta-analysis of randomized trials. Am Heart J 2009;157:132– 40.
7. Rao SV, Ou FS, Wang TY, et al. Trends in the prevalence and outcomes of radial and femoral approaches to percutaneous coronary intervention: a report from the National Cardiovascular Data Registry. JACC Cardiovasc Interv 2008;1:379–86.
8. Jolly SS, Yusuf S, Cairns J, et al. Radial versus femoral access for coronary angiography and intervention in patients with acute coronary syndromes (RIVAL): a randomised, parallel group, multicentre trial. Lancet 2011;377:1409 –20.

Abstract
 

Objectives
The purpose of this study was to examine use and describe outcomes of radial access for percutaneous coronary intervention (PCI) in patients with ST-segment elevation myocardial infarction (STEMI).
 

Background
Transradial PCI (TRI) is associated with reduced risk of bleeding and vascular complications, as compared with femoral access PCI (FPCI). Studies have suggested that TRI may reduce mortality among patients with STEMI.
 

Methods
We examined 294,769 patients undergoing PCI for STEMI at 1,204 hospitals in the CathPCI Registry between 2007 and 2011. Patients were grouped according to access site used for PCI. The temporal trend in the rate of radial versus femoral approach was determined. For minimization of confounding, an inverse probability weighting analysis incorporating propensity scores was used to compare procedural success, post-PCI bleeding, door-to-balloon times, and in-hospital mortality between radial and femoral access.
 

Results
Over the 5-year period, the use of TRI versus FPCI in STEMI increased from 0.9% to 6.4% (p < 0.0001). There was no difference in procedural success. TRI was associated with longer median door-to-balloon time (78 vs. 74 min; p < 0.0001) but lower adjusted risk of bleeding (odds ratio [OR]: 0.62; 95% CI: 0.53, 0.72; p < 0.0001) and lower adjusted risk of in-hospital mortality (OR: 0.76; 95% CI: 0.57, 0.99; p = 0.0455).
 

Conclusions
In this large national database, use of radial access for PCI in STEMI increased over the study period. Despite longer door-to-balloon times, the radial approach was associated with lower bleeding rate and reduced in-hospital mortality. These data provide support to execute an adequately powered randomized controlled trial comparing radial and femoral approaches for PCI in STEMI.