Eerste resultaten met bardoloxon: verbetering nierfunctie
Nieuws - 28 juni 2011Achtergrond
Bardoxolon, een modulator van de antioxidantgemedieerde inflammatie activeert de zgn. Keap1–Nrf2 pathway, welke een belangrijke rol speelt in het behoud van nierfunctie en structuur. Deze fase II trial werd opgezet om het effect op de nierfunctie bij renaal gecomprommiteerde patiënten te bepalen met diabetes type 2. Deze resultaten werden onlangs bekend gemaakt op het congres van de ERA-EDTA 2011 te Praag, en gepubliceerd online in the New England Journal of Medicine (zie ook onderstaand).
Methoden
In deze dubbelblind gerandomiseerde klinische fase II studie werden patiënten geïncludeerd met chronische nierziekte en diabetes.
Nierziekte werd gedefinieerd als een glomerulaire filtratiesnelheid (GFR) van 20 tot 45 mL/minuut per 1,73 m2 lichaamsoppervlak. Deze werden gerandomiseerd in een 1:1:1:1 verhouding naar placebo of bardoloxon in een dosis van 25, 75 of 150 mg eenmaaldaags. De primaire uitkomstmaat was de verandering van baseline in het geschatte GFR met bardoloxon in vergelijking met placebo op 24 weken; de secundaire uitkomstmaat was de verandering op 52 weken.
Resultaten
Patiënten die bardoxolon kregen hadden een significante toename in het gemiddelde (±SD)
GFR, in vergelijking met placebo, op 24 weeks (met verschillen tussen de groepen (per minuut per 1.73 m2) van 8,2±1,5 ml in de 25-mg groep, 11,4±1,5 ml in de 75-mg groep, en 10,4±1,5 ml in de 150-mg groep; P<0,001). Het effect met bardoloxon hield eveneens op 53 weken aan.
Conclusies
Bardoxolon was geassocieerd met een verbetering in het GFR in patiënten met CKD en type 2 diabetes op 24 weken. De verbetering persisteerde op 52 weken, welke gegevens hoopgevend zijn voor deze therapie bij patiënten met CKD.
Klik onderstaand voor de link naar het artikel, of lees het in het onderstaande frame.
1. Bardoxolone Methyl and Kidney Function in CKD with Type 2 Diabetes. Pergola et al. NEJM 2011
Bardoxolon, een modulator van de antioxidantgemedieerde inflammatie activeert de zgn. Keap1–Nrf2 pathway, welke een belangrijke rol speelt in het behoud van nierfunctie en structuur. Deze fase II trial werd opgezet om het effect op de nierfunctie bij renaal gecomprommiteerde patiënten te bepalen met diabetes type 2. Deze resultaten werden onlangs bekend gemaakt op het congres van de ERA-EDTA 2011 te Praag, en gepubliceerd online in the New England Journal of Medicine (zie ook onderstaand).
Methoden
In deze dubbelblind gerandomiseerde klinische fase II studie werden patiënten geïncludeerd met chronische nierziekte en diabetes.
Nierziekte werd gedefinieerd als een glomerulaire filtratiesnelheid (GFR) van 20 tot 45 mL/minuut per 1,73 m2 lichaamsoppervlak. Deze werden gerandomiseerd in een 1:1:1:1 verhouding naar placebo of bardoloxon in een dosis van 25, 75 of 150 mg eenmaaldaags. De primaire uitkomstmaat was de verandering van baseline in het geschatte GFR met bardoloxon in vergelijking met placebo op 24 weken; de secundaire uitkomstmaat was de verandering op 52 weken.
Resultaten
Patiënten die bardoxolon kregen hadden een significante toename in het gemiddelde (±SD)
GFR, in vergelijking met placebo, op 24 weeks (met verschillen tussen de groepen (per minuut per 1.73 m2) van 8,2±1,5 ml in de 25-mg groep, 11,4±1,5 ml in de 75-mg groep, en 10,4±1,5 ml in de 150-mg groep; P<0,001). Het effect met bardoloxon hield eveneens op 53 weken aan.
Conclusies
Bardoxolon was geassocieerd met een verbetering in het GFR in patiënten met CKD en type 2 diabetes op 24 weken. De verbetering persisteerde op 52 weken, welke gegevens hoopgevend zijn voor deze therapie bij patiënten met CKD.
Klik onderstaand voor de link naar het artikel, of lees het in het onderstaande frame.
1. Bardoxolone Methyl and Kidney Function in CKD with Type 2 Diabetes. Pergola et al. NEJM 2011
|
Deel deze pagina met collega's en vrienden: