Apixaban effectiever dan aspirine in het verminderen van stroke recurrence

Literatuur - Diener HC, Stroke. 2012; 43: A3776

Apixaban effectiever dan aspirine in het verminderen van stroke recurrence

Hans-Christoph Diener; John Eikelboom; Robert G Hart; Stuart J Connolly

Stroke. 2012; 43: A3776.

Achtergrond

Tijdens de International Stroke Conference 2012 werden resultaten gepresenteerd van een substudie van de AVERROES-trial (Apixaban Versus Acetylsalicylic Acid to Reduce the Risk of Stroke).
In de AVERROES-trial werden 5.599 patiënten met AF (gemiddelde leeftijd, 70 jaar) geïncludeerd met een verhoogd risico op een beroerte. Deelnemers werden gerandomiseerd naar tweemaal daags apixaban 5 mg (Eliquis, Bristol-Myers Squibb / Pfizer) of dagelijks aspirine 80 mg tot 324 mg. Gemiddelde follow-up was ongeveer 1 jaar.
Een subgroep van patiënten werd bestudeerd om apixaban te vergelijken bij patiënten met (n = 764) en zonder (n = 4.832) voorafgaande TIA of beroerte.

Belangrijkste resultaten

Slechts 10 patiënten (2,46% per jaar) met voorafgaande beroerte en TIA die werden gerandomiseerd naar apixaban hadden recidiverende stroke of systemische embolie vergeleken met 33 patiënten (8,27% per jaar) gerandomiseerd naar aspirine (HR = 0,29, 95% CI, 0.15-0.60 ). Negen ischemische beroerten traden op in de apixaban groep (2,21% per jaar) versus 27 in de aspirine groep (6,27% per jaar; HR = 0,33; 95% BI +0,15 tot 0,69). Hemorrhagische beroerte deed zich voor in slechts 1 patiënt die apixaban kreeg en in vier die aspirine kregen.
Daarnaast was de mortaliteit hoger met aspirine (6,5% vs 5,3%; HR = 0,82, 95% CI, 0.47 tot +1.45).
Er werd geen significant verschil in ernstige bloedingen waargenomen tussen de twee groepen.

Over het geheel genomen vertalen deze resultaten naar een number needed to treat (NNT) met apixaban versus aspirine van 17 bij patiënten met een beroerte in vergelijking met een NNT van 67 bij patiënten zonder voorafgaande beroerte of TIA.

Conclusie

De orale factor Xa-remmer apixaban was effectiever dan aspirine in het verminderen van de risico's voor stroke en systemische embolie bij patiënten met atriumfibrilleren die al eerder een beroerte of TIA hebben gehad en niet geschikt zijn voor warfarine.

Cumulatieve hazard rates voor de primaire efficacy en veiligheidsuitkomsten resultaten, per behandelgroep, bij patiënten zonder geschiedenis van beroerte of TIA.

TIA = transient ischemic attack.
HR = hazard ratio.

Deze grafiek toont de cumulatieve hazard rates voor de primaire efficacy uitkomst (een beroerte of systemische embolie)

Cumulatieve hazard rates voor de primaire efficacy en veiligheidsuitkomsten resultaten, per behandelgroep, bij patiënten met geschiedenis van beroerte of TIA.

TIA = transient ischemic attack.
HR = hazard ratio.

Deze grafiek toont de cumulatieve hazard rates voor de primaire efficacy uitkomst (een beroerte of systemische embolie)

Referenties

1. Eikelboom JW, O’Donnell M, Yusuf S, et al. Rationale and design of AVERROES: apixaban versus acetylsalicylic acid to prevent stroke in atrial fibrillation patients who have failed or are unsuitable for vitamin K antagonist treatment. Am Heart J 2010; 159: 348–53 e1.
2. Connolly SJ, Eikelboom J, Joyner C, et al. Apixaban in patients with atrial fibrillation. N Engl J Med 2011; 364: 806–17