Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

NT-proBNP heeft toegevoegde waarde bij voorspelling hartfalen bij diabetes

Literatuur - Ohkuma T, et al, Diabetes Care 2017

Cardiac Stress and Inflammatory Markers as Predictors of Heart Failure in Patients With Type 2 Diabetes: The ADVANCE Trial

 
Ohkuma T, Jun M, Woodward M, et al; ADVANCE Collaborative Group.
Diabetes Care. 2017; published online ahead of print
 

Introductie en methoden

Diabetes verhoogt het risico op hartfalen (HF) met meer dan 50% en heeft een negatieve invloed op de prognose bij HF [1,2]. Daarom zijn preventie en behandeling van HF bij diabetespatiënten belangrijk, alsmede HF risicostratificatie. Er zijn echter beperkte data over het gebruik van cardiovasculair-gerelateerde biomarkers in deze setting [3].
 
In deze studie werd de associatie van de markers NT-proBNP, hs-cTnT, hs-CRP en IL-6 met het risico op HF bestudeerd in patiënten met type 2 diabetes mellitus (T2DM). Bovendien werd de additionele risico-voorspellende waarde van deze markers bepaald, bovenop de traditionele klinische risicofactoren. Voor dit doel werd gebruik gemaakt van de case-cohort studie ADVANCE, waarin 11.140 T2DM-patiënten met hoog cardiovasculair risico werden gerandomiseerd naar intensieve gliclazide met gemodificeerde afgifte regime voor glucoseregulatie of naar standaard op richtlijn gebaseerde therapie, en na een 6-weken run-in periode naar perindopril-indapamide of overeenkomende placebo. Uiteindelijk werden 3.098 patiënten in de analyse geïncludeerd. De studieuitkomsten waren incidentie of progressie van HF (overlijden door HF, HF hospitalisatie of verslechtering van NYHA classificatie).
 

Belangrijkste resultaten

  • Tijdens een mediane follow-up van 5 jaar hadden 237 patiënten die een HF event meemaakten significant hogere niveaus IL-6, hs-CRP, hs-cTnT en NT-proBNP.
  • Het HF risico werd significant hoger wanneer het niveau van alle biomarkers toenam, en na correctie voor leeftijd, geslacht, gerandomiseerde bloedrukverlaging, interventies voor glucoseregulatie en klinische risicofactoren (voor allen P trend <0.01).
  • De multivariabel gecorrigeerde HR’s voor HF van het hoogste vijfde deel ten opzichte van het laagste vijfde deel van iedere biomarker waren 2.62 voor IL-6 (95% CI: 1.48–4.63), 2.22 voor hs-CRP (95% CI: 1.33–3.72), 2.70 voor hs-cTnT (95% CI: 1.68–4.34), 12.53 voor NT-proBNP (95% CI: 5.41–29.02).
  • Hogere waardes van alle vier biomarkers werden na correctie van klinische risicofactoren significant geassocieerd met een hoger risico op HF (allen P<0.001).
  • Na verdere correctie voor de andere 3 bestudeerde biomarkers werden de associaties afgezwakt en werden ze niet-significant voor hs-CRP en hs-cTnT.
  • NT-proBNP toonde de sterkste associatie met HF (HR 2.77, 95% CI 2.12-3.63).
  • Significante heterogeniteit (P=0.004) werd gezien bij de associatie van patiënten met (HR 2.28, 95% CI 1.08-4.81) en zonder (HR 3.52, 95% CI 2.66-4.66) voorgeschiedenis met myocardinfarct.
  • De toevoeging van NT-proBNP aan het model waarin de conventionele risicofactoren zaten, verbeterde significant de onderscheiding en classificatie van het 5-jaar HF risico (C statistiek 0.8162-0.8800, P<0.001, geïntegreerde discriminatie-index [IDI] 0.107, P<0.001, continue netto herclassificatie verbetering index[NRI] 0.731, P<0.001, categorische NRI 0.242, P<0.001).
  • De verbeteringen waren niet uniform significant wanneer IL-6, hs-CRP or hs-cTnT aan het model werden toegevoegd.
 

Conclusie

Bij T2DM-patiënten met een hoog cardiovasculair risico waren de markers IL-6, hs-CRP, hs-cTnT en NT-proBNP onafhankelijke voorspellers voor HF incidentie, maar verbeterde alleen het toevoegen van NT-proBNP de voorspelling van HF bovenop de conventionele klinische risicofactoren.
 
Vind deze publicatie op Diabetes Care
 

Referenties

1. Shah AD, Langenberg C, Rapsomaniki E, et al. Type 2 diabetes and incidence of cardiovascular diseases: a cohort study in 1-9 million people. Lancet Diabetes Endocrinol 2015;3:105–113
2. Pocock SJ, Wang D, Pfeffer MA, et al. Predictors of mortality and morbidity in patients with chronic heart failure. Eur Heart J 2006;27:65–75
3. McMurray JJ, Gerstein HC, Holman RR, et al. Heart failure: a cardiovascular outcome in diabetes that can no longer be ignored. Lancet Diabetes Endocrinol 2014;2:843–851
4. ADVANCE Management Committee. Study rationale and design of ADVANCE: action in diabetes and vascular disease–preterax and Diamicron MR controlled evaluation. Diabetologia 2001;44:1118–1120
5. Patel A, MacMahon S, Chalmers J, et al.; ADVANCE Collaborative Group. Effects of a fixed combination of perindopril and indapamide on macrovascular andmicrovascular outcomes in patients with type 2 diabetes mellitus (the ADVANCE trial): a randomised controlled trial. Lancet 2007; 370:829–840
6. Patel A, MacMahon S, Chalmers J, et al.; ADVANCE Collaborative Group. Intensive blood glucose control and vascular outcomes in patients with type 2diabetes.NEngl JMed 2008;358:2560–2572
 

Deel deze pagina met collega's en vrienden: