Regular activity breaks combined with physical activity improves postprandial plasma triglyceride, non-esterified fatty acid and insulin responses in healthy, normal weight adults: a randomized crossover trial

 
Homer AR, Fenemor SP, Perry TL, et al.
Journal of Clinical Lipidology, 2017; June 19, Epub ahead of print
 

Introductie en methoden

Hoewel fysieke activiteit (PA, physical activity) en zittend gedrag het risico op sterfte door alle oorzaken, cardiovasculaire ziekte en type 2 diabetes beïnvloeden [1,2], is het patroon van PA versus zitgedrag om dit te bereiken, nog niet volledig uitgekristalliseerd. Tot dus toe ligt de focus voornamelijk op de effecten van PA of zittend gedrag op het postprandiale metabolisme. Hierbij lijkt het erop dat regelmatig uitgevoerde korte rondes van activiteit een onmiddellijk effect hebben op glucose en insuline, maar dat de effecten op de postprandiale triglyceridenconcentraties vertraagd zijn [3-5].
 
Omdat veel studies de postprandiale response onmiddellijk na PA hebben gemeten, werd deze nieuwe studie uitgevoerd waarin de effecten op het vertraagde postprandiale metabolisme in de ochtend van dag 2 gemeten werden, van langdurig zitten en regelmatige pauzes met activiteit (2 minuten iedere 30 minuten), met of zonder additioneel continue bewegen (30 minuten) in de middag van dag 1.
Deze studie volgde een gerandomiseerd crossover design en werd tussen 2014 en 2016 in Nieuw-Zeeland uitgevoerd. Personen waren gezond en tussen de 18 en 40 jaar, hadden voornamelijk een zittende bezigheid en rapporteerden niet meer dan 150 minuten matige of stevige PA per week. Zesendertig deelnemers doorliepen alle 4 interventieprogramma’s: 1) SIT: langdurig zitten (continue), 2) SIT+PA: langdurig zitten met uitzondering van 30 minuten continue lopen aan het einde van dag 1, 3) RAB: het zitten werd op beide dagen iedere 30 minuten voor 2 minuten onderbroken met lopen en 4) RAB+PA: het zitten werd op beide dagen iedere 30 minuten voor 2 minuten onderbroken met lopen en er werd 30 minuten continue gelopen aan het einde van dag 1. Bij vergelijkingen tussen interventieprogramma’s werden gebruik gemaakt van een mixed model, waarin onder andere gecorrigeerd werd voor nuchtere waardes op dag 1.  
 

Belangrijkste resultaten

• Hoewel op dag 2, nuchtere concentraties niet-veresterde vrije vetzuren (NEFA), glucose en insuline niet significant verschillend waren tussen de interventies, waren deze van triglyceriden dit wel (SIT: 87.22 mg/dL, SIT+PA: 83.66 mg/dL, RAB: 85.44 mg/dL, RAB+PA: 79.21 mg/dL, P=0.005).
• In meer detail betekende dit dat RAB+PA in lagere nuchtere triglyceridenconcentraties resulteerde dan alle andere 3 interventies (gemiddeld verschil vergeleken met SIT -8.9, SD -16.02 tot -2.67, P=0.008, vergeleken met SIT+PA -6.23, SD -13.35 tot 0.00, P=0.054, vergeleken met RAB -10.68, SD -17.80 tot -4.45, P=0.002).
• Wanneer gekeken werd naar de totale AUC (tAUC) was het algehele effect van interventie op dag 2 significant voor triglyceriden (P=0.008), NEFA (P<0.001) en insuline (P<0.001), maar niet voor glucose (P=0.290).
• In meer detail betekende dit dat RAB en RAB+PA de triglyceridenrespons met respectievelijk 7% en 11% verlaagden, ten opzichte van SIT, en dat RAB+PA dit 10% verlaagde ten opzichte van SIT+PA. Bovendien zwakten RAB en RAB+PA de postprandiale suppressie van NEFA af met respectievelijk 23% en 15%, ten opzichte van SIT. Met betrekking tot insuline reduceerde PA de respons met 13-15% wanneer vergeleken werd met SIT.
• Wanneer gekeken werd naar de incrementele AUC (iAUC) was het algehele effect van interventie niet significant voor NEFA, glucose of insuline, maar wel voor triglyceriden (SIT: 175.33 mg/dL, SIT+PA: 184.23 mg/dL, RAB: 141.51 mg/dL en RAB+PA: 150.41 mg/dL, P=0.002).

 

Conclusie

Wanneer een volle dag na de pauzes met activiteit gemeten werd, werd gezien dat de postprandiale triglyceridenrespons afzwakte na korte pauzes van 2 minuten regelmatige activiteit. Dit effect nam nog meer toe wanneer deze kort pauzes werden gecombineerd met een keer 30 minuten continue lopen, wat tevens de respons van de suikerhuishouding verbeterde.
 
Vind deze publicatie online op J Clin Lipidol
 

Referenties

1. Dunstan D, Barr E, Healy G, et al. Television Viewing Time and Mortality: The Australian Diabetes, Obesity and Lifestyle Study (AusDiab). Circulation 2010;121:384-91.
2. Grøntved A, Hu F. Television Viewing and Risk of Type 2 Diabetes, Cardiovascular Disease, and All-Cause Mortality: A Meta-Analysis. Journal of American Medical Association 2011;305:2448-55.
3. Dempsey PC, Larsen RN, Sethi P, et al. Benefits for Type 2 Diabetes of Interrupting Prolonged Sitting With Brief Bouts of Light Walking or Simple Resistance Activitities, Diabetes Care 2016;39(6):964-72.
4. Henson J, Davies MJ, Bodicoat DH, et al. Breaking Up Prolonged Sitting With Standing or Walking Attenuates the Postprandial Metabolic Response in Postmenopausal Women: A Randomized Acute Study. Diabetes Care 2015;39:130-38.
5. Larsen R, Kingwell B, Robinson C, et al. Breaking up of prolonged sitting over three days sustains, but does not enhance, lowering of postprandial plasma glucose and insulin in overweight and obese
adults. Clinical Science 2015;129(2):117-27.