Canagliflozin improves risk factors of metabolic syndrome in patients with type 2 diabetes mellitus and metabolic syndrome

 
Davies MJ, Merton KW, Vijapurkar U, et al.
Diabetes Metab Syndr Obes. 2017;10:47-55
 

Achtergrond

Canagliflozine, een SGLT2 remmer, verhoogt de urinaire uitscheiding van glucose, wat in patiënten met type 2 diabetes (T2DM) resulteert in betere glycemische controle, gewicht en bloeddruk [1-4]. Deze verbeteringen suggereren dat canagliflozin ook een effectieve behandelmethode kan zijn om bepaalde factoren van metabool syndroom te verbeteren in T2DM-patiënten, zoals dyslipidemie, centrale obesitas, hypertensie en glucoseintolerantie.
 
In deze post-hoc analyse werden de effecten van canagliflozine vergeleken met deze van glimepiride (studie 1 op een metformine achtergrond) en met deze van sitagliptine 100 mg (studie 2 op een metformine en sulfonylurea achtergrond) in T2DM-patiënten met metabool syndroom [5,6].
 

Belangrijkste resultaten

• In week 52 van studie 1 resulteerden 100 mg canagliflozine en glimepiride in vergelijkbare HbA1c reductie. Daarentegen was 300 mg canagliflozine geassocieerd met een grotere reductie van HbA1c ten opzichte van glimepiride.
• Vergeleken met glimepiride resulteerde 100 en 300 mg canagliflozine tot grotere afnames in lichaamsgewicht, BMI, tailleomtrek, systolische bloeddruk (SBP) en diastolische bloeddruk (DBP).
• Canagliflozine 100 en 300 mg waren geassocieerd met grotere toenames in HDL-C en LDL-C, alsmede met numerieke reducties in triglyceriden, ten opzichte van glimepiride.
• Na 52 weken voldeed 87% van de patiënten uit de canagliflozine 100 mg groep, 86% van de patiënten uit de canagliflozine 300 mg groep en 93% van de patiënten uit de glimepiride groep aan de criteria voor metabool syndroom.
• In week 52 van studie 2 resulteerde canagliflozine 300 mg tot grotere afnames in HbA1c en FPG dan sitagliptine 100 mg, alsmede met grotere afname in gewicht, BMI, tailleomtrek, SBP en DBP.
• HDL-C en LDL-C namen toe en triglyceriden namen af met canagliflozine 300 mg ten opzichte van sitagliptine 100 mg.
• Het gedeelte patiënten dat voldeed aan de criteria van metabool syndroom op week 52 was 89% van de canagliflozine 300 mg groep en 95% in de sitagliptine 100 mg groep.
• In de algehele populatie van iedere studie werd canagliflozine goed getolereerd.
• In studie 1 waren canagliflozine 100 mg en 300 mg ten opzichte van glimepiride, geassocieerd met hogere incidentie genitale mycotische infecties (mannen resp. 6.7 en 8.3 vs 1.1%, vrouwen resp. 11.3 en 13.9 vs. 2.3%), urineweginfecties (resp. 6.4 en 6.4 vs 4.6%) en osmotische diurese-gerelateerde bijwerkingen (resp. 5.6 en 6.2 vs. 1.7%).
• De incidentie van gedocumenteerde hypoglycemie was significant lager met canagliflozine 100 en 300 mg dan met glimepiride (resp. 5.6 en 4.9 vs. 34.2%).
• In studie 2 was canagliflozine 300 mg ten opzichte van sitagliptine geassocieerd met hogere incidentie genitale mycotische infecties (mannen 0.5 vs 9.2%, vrouwen 4.3 vs 15.3%) en osmotisch diurese-gerelateerde bijwerkingen (2.4 vs 5.0%) en was de incidentie urineweginfecties gelijk tussen de groepen (5.6 vs 4.0%).
• Op een achtergrond van metformine en sulfonylurea was de incidentie gedocumenteerde hypoglycemie met canagliflozin 300 mg gelijk aan deze van sitagliptine 100 mg (43.2 vs 40.7%).

 

Conclusie

In een post-hoc analyse van twee studies had canagliflozine in T2DM-patiënten met metabool syndroom voordelige effecten op gewicht, BMI, tailleomtrek, SBP, DBP en HDL-C ten opzichte van glimepiride of sitagliptine. In de algehele studiepopulatie werd canagliflozine over het algemeen goed getolereerd met hogere incidentie genitale mycotische infecties en osmotische diurese-gerelateerde bijwerkingen.

Vind deze publicatie online op Metab Syndr Obes
 

Referenties

1. Stenlöf K, Cefalu WT, Kim KA, et al. Long-term efficacy and safety of canagliflozin monotherapy in patients with type 2 diabetes inadequately controlled with diet and exercise: findings from the 52-week CANTATAM study. Curr Med Res Opin. 2014;30(2):163–175.
2. Lavalle-González FJ, Januszewicz A, Davidson J, et al. Efficacy and safety of canagliflozin compared with placebo and sitagliptin in patients with type 2 diabetes on background metformin monotherapy: a randomised trial. Diabetologia. 2013;56(12):2582–2592.
3. Wilding JP, Charpentier G, Hollander P, et al. Efficacy and safety of canagliflozin in patients with type 2 diabetes mellitus inadequately controlled with metformin and sulphonylurea: a randomised trial. Int J Clin Pract. 2013;67(12):1267–1282.
4. Forst T, Guthrie R, Goldenberg R, et al. Efficacy and safety of canagliflozin over 52 weeks in patients with type 2 diabetes on background metformin and pioglitazone. Diabetes Obes Metab. 2014;16(5):467–477.
5. Cefalu WT, Leiter LA, Yoon KH, et al. Efficacy and safety of canagliflozin versus glimepiride in patients with type 2 diabetes inadequately controlled with metformin (CANTATA-SU): 52 week results from a randomised, double-blind, phase 3 non-inferiority trial. Lancet. 2013;382(9896):941–950.
6. Schernthaner G, Gross JL, Rosenstock J, et al. Canagliflozin compared with sitagliptin for patients with type 2 diabetes who do not have adequate glycemic control with metformin plus sulfonylurea: a 52-week, randomized trial. Diabetes Care. 2013;36(9):2508–2515.