Meal timing and frequency: implications for cardiovascular disease prevention

A scientific statement from the American Heart Association

 
Een onregelmatig eetpatroon lijkt een ongunstig effect te hebben op lichaamsgewicht en optimale cardiometabole gezondheid. Dit is onderzocht in een grondige review analyse waarbij gekeken is of lichaamsgewicht en cardiometabole gezondheid werden beïnvloed door het eten van ontbijt, vasten, de frequentie en moment van eten.
 
Hoewel er meer translationeel onderzoek nodig is, suggereren de data dat het aanpassen van moment van eten en de frequentie van eten gunstig kan zijn. Het doel van de arts is om de patiënt te helpen de energie-inname te verspreiden over een vooraf bepaald gedeelte van de dag, op een gebalanceerde manier in plaats van beperkt tot 1 gedeelte van de dag of continue gedurende langere periodes. Dit betekent niet dat de totale energie-inname en macronutriëntenbalans genegeerd kunnen worden, maar dat de frequentie en timing van inname de basis vormen van de structuur voor bewust eten.
 
De studie toonde sterk bewijs van epidemiologische studies over de relatie tussen het overslaan van ontbijt en cardiometabool risico. Overslaan van ontbijt was geassocieerd met onjuiste voeding bij volwassenen, vetzucht, meer risicofactoren voor cardiovasculair ziekte (CVD) en markers voor verstoord glucosemetabolisme. Daarnaast waren er twee prospectieve studies die een groter risico op CVD toonden wanneer het ontbijt werd overgeslagen. Ook suggereerden klinische interventiestudies dat het overslaan van ontbijt een beperkte invloed had op gewichtsverlies, omdat het gebrek aan voedingsstoffen gedurende de dag vaak gecompenseerd wordt.
Met het oog op vasten, was gevonden dat zowel om-de-dag-vasten als periodiek vasten mogelijk effectief is voor gewichtsverlies, hoewel er geen data zijn die laten zien dat dit verlies lange tijd behouden kan worden. Door deze regimes waren triglycerideniveaus lager, maar niet die van totaal-, LDL-, of HDL cholesterol.
Epidemiologische studies naar de frequentie van eten meldden uiteenlopende conclusies. Echter, een hogere frequentie van eten leek gerelateerd aan een betere CVD en diabetes risicostatus. Bovendien waren er interventiestudies waarbij de frequentie van eten was aangepast met isocalorische condities, maar waarbij geen afname van lichaamsgewicht of verbeterde traditionele cardiometabole risicofactoren werd waargenomen.
De invloed van moment van eten, met name van de avondmaaltijd, verdient verdere studie. Epidemiologische resultaten opperen een mogelijk onvoordelig effect van late maaltijden op de cardiometabole gezondheid, maar klinische interventiestudies zijn beperkt qua reikwijdte en te divers om zekere conclusies te trekken.
 
Onderzoek naar deze onderwerpen wordt mogelijk geremd door het gebrek aan consensus over de definitie van maaltijd, snack en moment van eten. De auteurs stelden voor dat eetmomenten gedefinieerd kunnen worden als eet/drink-episode van minimaal 210 kJ en dat 15 minuten het minimum moet zijn tussen twee eetmomenten. Deelnemers moeten zelf het onderscheid tussen maaltijd en snacks maken.
 
Het patroon van eetgedrag is de afgelopen 40 jaar veranderd. Het traditionele ontbijt-lunch-diner patroon wordt vaak niet meer gezien in een populatie van gezonde, werkende volwassenen die niet in shifts werken. Omdat eten en vasten de klokgenen beïnvloeden, welke alle aspecten van metabolisme reguleren, kan het moment van eten belangrijk zijn bij het ontstaan van CVD, type 2 diabetes mellitus en obesitas.
 

Bron

St-Onge MP, Ard J, Baskin ML, et al, Meal timing and frequency: implications for cardiovascular disease prevention, A scientific statement from the American Heart Association, Circulation 2017