Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

GLP-1 agonist verlaagt CV biomarkers in hoog-risico T2DM-patiënten

Literatuur - von Scholten BJ, et al, Diabetes Obes Metab, 2017

Liraglutide effects on cardiovascular risk biomarkers in patients with type 2 diabetes and albuminuria: A sub-analysis of a randomised, placebo-controlled, double-blind, cross-over trial

 
von Scholten BJ, Persson F, Rosenlund S, et al.
Diabetes Obes Metab. 2017; published online ahead of print
 

Achtergrond

Patiënten met type 2 diabetes (T2DM) hebben een verhoogd risico op cardiovasculaire ziekte, met name degenen met albuminurie [1]. Liraglutide heeft glucoseverlagende effecten maar leidt ook tot gewichtsverlies, verlaagt de bloeddruk, albuminurie en lipidenniveaus. Bovendien is het mogelijk ontstekingsremmend en vaatverwijdend [2-4]. Het disfunctioneren van endotheel is een vroege marker voor atherosclerose en ontstekingsprocessen spelen een belangrijke rol bij atherosclerotische cardiovasculaire ziekten [5].
 
De hypothese werd gevormd dat behandeling met liraglutide is geassocieerd met afname van ontstekingsmarkers en biomarkers van cardiovasculair risico in hoog-risico patiënten. Om dit te onderzoeken werd een gerandomiseerde, dubbelblinde cross-over studie uitgevoerd waarin het effect van liraglutide op vijf cardiovasculair-gerelateerde biomarkers in 27 T2DM-patiënten met aanhoudende albuminurie werd gemeten. Hierbij werden patiënten 12 weken behandeld, gevolgd door een 4-weken washout periode.
De biomarkers reflecteerden verschillende soorten pathofysiologie en includeerden tumor necrosefactor-alfa (TNF-alfa), vrij urokinase plasminogeen-activator-receptor (suPAR), mid-regionale pro-adrenomeduline (MR-proADM), mid-regionale pro-atriale natriuretisch peptide (MR-proANP) en copeptine.
 

Belangrijkste resultaten

  • Het LDL-c was 0.21 mmol/L (95% CI 0.03-0.40) lager na behandeling met liraglutide ten opzichte van placebo (P=0.028), het totaal cholesterol was 0.30 mmol/L lager (95% CI 0.02-0.58, P=0.034) en er was geen significant effect op triglyceriden of HDL-c.
  • TNF-alfa was 12% (95% CI 3-20) lager na behandeling met liraglutide ten opzichte van placebo. In univariate en multivariate modellen was er geen associatie tussen verschil in TNF-alfa en verschil in HbA1c, gewicht, 24-uurs systolische bloeddruk (SBP), snelheid van urinaire albumine-uitscheiding (UAER), 24-uurs hartritme (HR), LDL-c of totaal cholesterol (P≥0.064).
  • Er waren geen verschillen tussen plasma of urinair suPAR-concentraties aan het einde van de liraglutide- en placebobehandelingen (plasma P=0.61, urinair P=0.49).
  • MR-proADM was 4% (95% ci 0-8) lager na behandeling met liraglutide ten opzichte van placebo (P=0.038).
  • In een univariaat model was het verschil in MR-proADM geassocieerd met het verschil in gewicht (P=0.022, R2=0.18), maar niet met HbA1c, 24-uurs SBP, UAER, 24-uurs HR, LDL-c of totaal cholesterol.
  • MR-proANP was 13% (95% CI 4-21) lager na behandeling met liraglutide ten opzichte van placebo (P=0.006).
  • In een univariaat model was de afname van MR-proANP geassocieerd met een toename in 24-uurs HR (P<0.001, R2=0.53) maar niet met verschil in HbA1c, 24-uurs SBP, UAER of gewicht (P≥0.38).
  • Er was geen significant verschil tussen copeptine- of noradrenaline-concentraties aan het einde van de liraglutide- en placebobehandelingen (copeptine P=0.75 en noradrenaline P=0.58).
 

Conclusie

In T2DM-patiënten met albuminurie was behandeling met liraglutide geassocieerd met een afname van circulerende concentraties van cardiovasculaire biomarkers TNF-alfa, MR-proADM en MR-proANP. Deze resultaten ondersteunen de hypothese dat behandeling van liraglutide is geassocieerd met de afname van ontstekingsmarkers alsmede biomarkers voor cardiovasculair risico in hoog-risico patiënten.
 
Vind deze publicatie online op Diabetes Obes Metab
 

Referenties

1. Stehouwer CD, Smulders YM. Microalbuminuria and risk for cardiovascular disease: Analysis of potential mechanisms. J Am Soc Nephrol. 2006;17(8):2106-11.
2. Zobel EH, von Scholten BJ, Lindhardt M, et al. Pleiotropic effects of liraglutide treatment on renal risk factors in type 2 diabetes: Individual effects of treatment. J Diabetes Complications. 2017;31(1):162-8.
3. von Scholten BJ, Persson F, Rosenlund S, et al. The effect of liraglutide on renal function: A randomized clinical trial. Diabetes Obes Metab. 2016. 'In press'.
4. van Genugten RE, Moller-Goede DL, van Raalte DH, et al. Extra-pancreatic effects of incretin-based therapies: potential benefit for cardiovascular-risk management in type 2 diabetes. Diabetes Obes Metab. 2013;15(7):593-606.
5. Libby P. Inflammation in atherosclerosis. Nature. 2002;420(6917):868-74.

Deel deze pagina met collega's en vrienden: