Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Liraglutide heeft een positief effect bij personen met metabool syndroom

Literatuur - Rizzo M, et al, Cardiovasc. Diabetol, 2016

Liraglutide improves metabolic parameters and carotid intima-media thickness in diabetic patients with the metabolic syndrome: an 18-month prospective study

 
Rizzo M, Rizvi AA, Patti AM, et al.
Cardiovasc Diabetol. 2016 Dec 3;15(1):162
 

Achtergrond

Liraglutide, een glucagon-like peptide-1 (GLP-1) analoog, stimuleert een glucose-afhankelijke insulinesecretie en onderdrukt glucagonsecretie. Het wordt gebruikt voor het behandelen van type 2 diabetes mellitus (T2DM) [1].
Bovendien zijn er data die suggereren dat liraglutide het cardio-metabole profiel verbetert in T2DM-patiënten en obese personen die risico hebben op progressie naar T2DM en het ontwikkelen van cardiovasculaire ziekten. Ook verlaagt liraglutide de prevalentie van zowel metabool syndroom (MetS) en prediabetes in obese, niet-diabetische personen, wat suggereert dat dit anti-diabetesmedicijn wellicht voordelig kan zijn voor personen met MetS [2,3].
 
In deze ‘real-world’, 18-maanden durende, prospectieve studie zijn de effecten van liraglutide op cardio-metabolische parameters geëvalueerd in personen met T2DM en MetS (n=121).
 

Belangrijkste resultaten

Liraglutide was geassocieerd met een significante reductie van:
  • tailleomtrek (109 naar 102 cm, P = 0.0052)
  • BMI (32 naar 30 kg/m2, P = 0.0303)
  • nuchtere glycemie (9.38 naar 7.21 mmol/L, P < 0.0001)
  • HbA1c (8.76 naar 6.79%, P < 0.0001)
  • plasmalipiden: totaal cholesterol (4.67 naar 4.21 mmol/L, P = 0.0017), triglyceriden (1.87 naar 1.51 mmol/L, P = 0.0061), LDL-c (2.71 naar 2.29 mmol/L, P = 0.0039)
  • carotis intima-media dikte (0.97 naar 0.78 mm, P < 0.0001)
 
De reductie van HbA1c was significant gecorreleerd met veranderingen van:
  • lichaamsgewicht (r = 0.203, P = 0.025)
  • tailleomtrek (r = 0.272, P = 0.003)
  • BMI (r = 0.187, P = 0.040)
  • nuchtere glycemie (r = 0.407, P < 0.0001)
  • HDL-c (r = −0.225, P = 0.013)
  • Totaal cholesterol (r = 0.233, P = 0.010)
  • Triglyceriden (r = 0.207, P = 0.022)
  • LDL-c (r = 0.242, P = 0.008)
 
De prevalentie van MetS daalde significant tijdens de studie (P<0.0001) en 26% van de personen voldeden niet langer aan de criteria van MetS na 18 maanden liraglutide-behandeling.
 

Conclusie

In een prospectieve studie waarbij gekeken werd naar de effecten van liraglutide gedurende 18 maanden op cardio-metabole risicofactoren in personen met MetS, zorgde liraglutide voor een betere tailleomtrek, glucoseparameters, plasmalipiden en carotis intima-media dikte. Deze data tonen aan dat liraglutide mogelijk voordelig is in personen met MetS, echter grotere, gecontroleerde studies zijn nodig om deze hypothese te ondersteunen.

Vind deze publicatie online op Cardiovasc. Diabetol.
 

Referenties

1. Montanya E, Sesti G. A review of efficacy and safety data regarding the use of liraglutide, a once-daily human glucagon-like peptide 1 analogue, in the treatment of type 2 diabetes mellitus. Clin Ther. 2009;31:2472–88.
2. Burgmaier M, Heinrich C, Marx N. Cardiovascular effects of glp-1 and glp-1-based therapies: implications for the cardiovascular continuum in diabetes? Diabet Med. 2013;30:289–99.
3. Rizzo M, Chandalia M, Patti AM, et al. Liraglutide decreases carotid intima-media thickness in patients with type 2 diabetes: 8-month prospective pilot study. Cardiovasc Diabetol. 2014;13:49.

Deel deze pagina met collega's en vrienden: