Duur van de slaap en met name te korte slaap, en slaapstoornissen, zijn in verband gebracht met ongunstig cardiometabool risico, inclusief obesitas, hypertensie, type 2 diabetes mellitus en CV ziekte. Een daling van de gemiddelde slaaptijd in de loop van de tijd is geobserveerd in de Verenigde Staten, hetgeen impact zou kunnen hebben op de gezondheid van de bevolking.
Een kortere slaapduur is voor sommigen mogelijk een bewuste keuze, als gevolg van prioritering van andere activiteiten, maar in een aanzienlijk deel kan het een medische of psychosociale origine hebben. Een geschatte 5-15% van de Amerikaanse bevolking lijdt aan insomnia, en slaapapneu is een andere bekende slaapstoornis, die gezien wordt in ongeveer 30% van de mannen en in tussen de 9 en 28% van de vrouwen, tussen de 30 en 70 jaar.
 
Bewijs, met name gebaseerd op zelf-gerapporteerde data, suggereert een curvilineaire relatie tussen gebruikelijke slaapduur en diverse medische condities; zowel korte als lange slaapduur laat een verband zien met condities zoals obesitas, hypertensie en diabetes mellitus. Korte slaap wordt doorgaans gedefinieerd als <7 uur per nacht, en lange slaap als ≥9 uur per nacht.
 
Het Scientific Statment van de American Heart Association roept gezondheidsorganisaties op om evidene-based slaapaanbevelingen op te nemen in hun richtlijn, voor optimale gezondheid.
 
Voordat klinische aanbevelingen worden geformuleerd, beschouwt het document eerst het epidemiologische en klinische bewijs dat slaapduur en sommige slaapstoornissen verbindt aan belangrijke risicofactoren voor CVD en CVD. In het licht van risico op obesitas, worden data over de impact van slaapduur op energie-inname en -verbruik en lichaamsgewicht besproken. Het beschikbare bewijs over het effect van leefstijlinterventies zoals gewichtsverlies op slaapstoornissen wordt ook samengevat, alsmede het effect van behandeling van slaapstoornissen op cardiometabole risicofactoren.
 
Dit Scientific Statement stelt dat de klinische bewustwording en genomen actie rondom slaap-gerelateerde issues en stoornissen moet vergroten. Te nemen maatregelen zouden publieke gezondheidscampagnes kunnen omvatten en betere integratie van bestaande tools om te screenen op slaapapneurisico in de dagelijkse klinische praktijk en publieke gezondheidszorg.
 
Het bewijs is niet sluitend, en veel vragen blijven staan, inclusief mogelijke raciale verschillen in de relatie tussen slaapduur en gezondheidsmaten, die mogelijk gezondheidsongelijkheid in de samenleving kunnen verklaren. Het Statement eindigt met een lijst van onderzoeksprioriteiten, op basis van nog uitstaande vraagstukken die beantwoording verdienen.
 

 
AHA Scientific Statement
Sleep duration and quality: Impact on lifestyle behaviors and cardiometabolic health

Vind dit AHA Scientific Statement online op Circulation