Empagliflozin in combination with oral agents in young and overweight/obese Type 2 diabetes mellitus patients: A pooled analysis of three randomized trials
 

Romera I, Gomis R, Crowe S, et al.
J Diabetes Complications. 2016; published online ahead of print
 

Achtergrond

Het percentage mensen met overgewicht onder de 65 met type 2 diabetes mellitus (T2DM) en slecht beheerste bloedglucose neemt toe. De combinatie van slechte controle van bloedglucose, BMI>25 kg/m² en jongere leeftijd stelt deze individuen bloot aan meer hyperglycemische episodes en een hoger risico op langetermijncomplicaties [1,2].
Sodium-glucose cotransporter 2 (SGLT2)-remmers remmen renale glucose-herabsorptie en minimaliseren overmatige glucose in de urine, wat leidt tot significante daling van HbA1c, met name in zwaarlijvige of obese patiënten [3]. Empagliflozine, een SGLT2-remmer, is ook geassocieerd met dalingen van lichaamsgewicht en systolische bloeddruk [4].
In deze analyse van drie fase 3 studies werd de effectiviteit en veiligheid van empagliflozine geëvalueerd in 439 T2DM patiënten jonger dan 65 jaar, met BMI tussen 25 en 35 kg/m² en slecht beheerste HbA1c (>64 mmol/mol), ondanks dieet, lichaamsbeweging en een stabiel regime (>12 weken) van antidiabetische therapie.

 
Belangrijkste resultaten

• Gecorrigeerde gemiddelde verandering van HbA1c niveaus vanaf baseline tot week 24 met behandeling met empagliflozine 10mg vs. placebo was −0.91% (95%CI: −1.11 to −0.71; P<0.001) en met empagliflozine 25mg vs. placebo was −0.91% (95%CI: −1.12 to −0.70; P<0.001).
• Het percentage deelnemers met baseline HbA1c ≥ 64 mmol/mol (8%) da teen waarde van <53 mmol/mol (7%) bereikte na  24 weken was 23.8% vs. 3.6% voor empagliflozine 10mg vs. placebo (OR: 8.69; 95% CI: 3.23-23.47; P<0.001) en 19.9% vs. 3.6% voor empagliflozine 25mg vs. placebo (OR: 7.65; 95% CI: 2.77-21.11; P<0.001).
• Gecorrigeerde gemiddelde verandering vanaf baseline in afname van lichaamsgewicht in week 24 was −1.61 kg (95%CI: −2.16 tot −1.05; P<0.001) voor empagliflozine 10mg vs. placebo, en −1.81 kg (95% CI: −2.38 tot −1.24; P<0.001) voor empagliflozine 25mg vs. placebo.
• Er warden geen statistisch significante verschillen gezien tussen empagliflozine en placebo in veranderingen in bloeddruk na 24 weken, met uitzondering van een lagere diastolische bloeddruk met empagliflozine 25mg vs. placebo (-2.0 mmHg, 95%CI: -3.6 tot -0.4, P=0.015).
• Empagliflozine werd goed verdragen. Over het algemeen waren bijwerkingen (AEs) gelijk verdeeld over de behandelgroepen, behalve een hoger percentage van bevestigde hypoglycemie AEs met empagliflozine (5.6% en 5.0% voor respectievelijk 10 en 25 mg, vs. 3.6% met placebo) en genitale infecties (3.8% en 5.0% vs 1.4% met placebo).

Conclusie

In T2DM patiënten jonger dan 65 jaar, met BMI tussen 25 en 35 kg/m² en slecht beheerste HbA1c niveaus (>64 mmol/mol), was toevoeging van empagliflozine aan orale standaardtherapie geassocieerd met een klinisch en statistisch significante daling van HbA1c en in lichaamsgewicht ten opzichte van placebo, met een gunstig veiligheidsprofiel. Deze data ondersteunen een extra voordeel van het gebruik van empagliflozine in aanvulling op standaardtherapie in deze patiëntengroep.
 
Vind dit artikel online op J Diabetes Complications
 

References

1. Constantino, MI, Molyneaux, L, Limacher-Gisler, F, et al. (2013). Long-term complications and mortality in young-onset diabetes: type 2 diabetes is more hazardous and lethal than type 1 diabetes. Diabetes Care, 36(12),3863–3869.
2. Holman, RR, Paul, SK, Bethel, MA, et al (2008). 10-year follow-up of intensive glucose control in type 2 diabetes. The New England Journal of Medicine, 359(15), 1577–1589.
3. DeFronzo, RA, Davidson, JA, & Del Prato, S (2012). The role of the kidneys in glucose homeostasis: a new path towards normalizing glycaemia. Diabetes, Obesity & Metabolism, 14(1), 5–14.
4. Kovacs, CS, Seshiah, V, Swallow, R, et al. (2014). Empagliflozin improves glycaemic and weight control as add-on therapy to pioglitazone or pioglitazone plus metformin in patients with type 2 diabetes: a 24-week, randomized, placebo-controlled trial. Diabetes, Obesity & Metabolism, 16(2), 147–158.