Verminderen van resterend cardiovasculair risico: kansen voor nanotechnologie

Zelfs na intensieve LDL-C verlagende therapie blijft een aanzienlijk restrisico bestaan bij patiënten met een hoog risico.
Hoewel er een sterke interactie is tussen inflammatie en LDL-C, is het zeer waarschijnlijk dat LDL-C-verlaging alleen inflammatie niet volledig neutraliseert in de atherosclerotische lesies.
 
Ook al zijn anti-inflammatoire behandelingen een veelbelovende benadering, er bestaat ook het risico van immunosuppressie door langdurig systemisch gebruik. Het gebruik van zeer selectieve en gerichte therapieën kan helpen om deze beperking te overwinnen. Nanotechnologie, wat het verpakken van nanodeeltjes van therapeutische verbindingen omvat, vermijdt de first-pass klaring van een geneesmiddel door de lever, waardoor de verbinding lokaal kan worden afgegeven aan niet-hepatische weefsels, waaronder de atherosclerotische plaque. Bij conjugatie met targeting liganden kunnen nanodeeltjes worden gericht op specifieke cellen die verband houden met plaquesamenstelling en de ontwikkeling en progressie van atherosclerose, zoals macrofagen.

Het voordeel van deze benadering boven farmacotherapie of therapie met monoklonale antilichamen is dat het mogelijk is om hoge concentraties van het middel lokaal in de  plaque te bereiken met lage systemische concentraties, waardoor de therapeutische werkzaamheid verbetert met minder risico op bijwerkingen. Nanogeneeskunde is reeds gevestigd in de oncologie en nieuwe studies lijken veelbelovend in de vroege diagnose van de opbouw van plaques in arteriën, evenals bij het monitoren van de progressie of regressie na behandeling.[1,2]

Omdat inflammatie geassocieerd met atherosclerose multifactorieel is, bestaat ook de mogelijkheid van nadelige effecten. Een recente studie [3] toonde aan dat een nanomedicine benadering met behulp van liposomale nanodeeltjes geladen met het anti-inflammatoire middel prednisolon paradoxaal genoeg leidde tot versnelde atherosclerose, door het bevorderen van toxiciteit van de lipide-geladen macrofagen. Verder onderzoek is nodig om de kloof te sluiten tussen het begrijpen van atherosclerose naar de vertaling van doelgerichte moleculaire technieken.

Professor Erik Stroes (Academisch Medisch Centrum, Amsterdam, Nederland), een van de onderzoekers op dit gebied, zegt: 'Huidige benaderingen voor de behandeling van hart- en vaatziekten met simpelweg een statine voor iedereen zullen drastisch veranderen in de komende tien jaar. Moleculaire beeldvormingstechnieken en innovatieve nieuwe therapeutische opties - inclusief lokale afgifte strategieën en selectieve anti-inflammatoire interventies - onderstrepen de noodzaak van gepersonaliseerde geneeskunde bij patiënten met hart- en vaatziekten. Dit is een spannende tijd met veel uitdagingen! '

Bron:

Press release 84th European Atherosclerosis Society Congress, Innsbruck, Austria, May 30, 2016

Referenties

1. Lobatto ME, Fuster V, Fayad ZA, Mulder WJM. Perspectives and opportunities for nanomedicine in the management of atherosclerosis. Nature Reviews Drug Discovery 2011;10:835-52.
2. Verweij SL, van der Valk FM, Stroes ES. Novel directions in inflammation as a therapeutic target in atherosclerosis. Curr Opin Lipidol 2015;26:580-5.