Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Primair eindpunt niet behaald, maar nieuw HF middel verbetert mogelijk hartfalen-markers

Nieuws - 9 nov. 2015

 
Oral sGC Stimulator Vericiguat in Patients With Worsening Chronic Heart Failure and Reduced Ejection Fraction - The SOluble guanylate Cyclase stimulatoR in heArT failurE patientS With REDUCED EF (SOCRATES-REDUCED) Study

 
Gepresenteerd op de AHA Scientific Sessions 2015 door: Mihai Gheorghiade (Northwestern University Feinberg School of Medicine, Chicago, IL, USA)
 
Achtergrond
Meer dan 80% van de in het ziekenhuis opgenomen patiënten met hartfalen (HF) maken verslechtering van HF door. Ondanks beschikbare therapieën kunnen sterfte en heropname na ontslag uit het ziekenhuis voorkomen in tot wel respectievelijk 15% en 35% van de gevallen, in de eerste 60 dagen na ontslag.
Het stikstofoxide (NO) - oplosbare guanylaat cyclase (sGC) – cyclisch guanosine monofosfaat (cGMP) pathway is mogelijk een therapeutisch doelwit voor de behandeling van HF. Stimuleren van sGC is een nieuwe benadering om cGMP-aanmaak door sGC te stimuleren, op NO-onafhankelijke wijze. Vericiguat is een eenmaal daagse orale sGC-stimulator die wordt geëvalueerd in HFrEF (SOCRATES-REDUCED) en HFpEF (SOCRATES-PRESERVED).
In de fase II SOCRATES-REDUCED werd de vericiguat dosis in aanvulling op standaardbehandeling bepaald in patiënten met verslechterend chronisch HFrEF (NYHA klasse II-IV met LVEF<45% op standaardzorg). Tolerantie, farmacodynamische en farmacokinetische aspecten werden bepaald, alsmede een dosis-responsrelatie in NT-proBNP na 12 weken. Klinische uitkomsten en echografische parameters werden als exploratief eindpunt beschouwd. Geteste doseringen waren 1.25, 2.5, 5 en 10 mg vericiguat.

 
Belangrijkste resultaten

  • In de primaire analyse bleek de daling in NT-proBNP in de gepoolde 2.5/5/10 mg-dosisgroep niet significant groter dan in de placebogroep (-33.1% vs. 024.5%, P=0.1506).
  • In exploratieve, secundaire analyse werd een significante dosis-responsrelatie gezien voor verandering in log-getransformeerd NT-proBNP (P=0.0174).
  • In de 10 mg groep werd een significant grotere daling in NT-proBNP gezien dan in de placebogroep (-41.0% vs. -24.5%, P=0.048, exploratieve voorafgespecificeerde pair-wise vergelijking).
  • Met vericiguat-behandelde patiënten lieten geen klinisch nadelige effecten zien ten aanzien van bloeddruk, hartslag, nierfunctie of troponineniveaus, ten opzichte van placebo.
  • De vericiguat-groepen lieten een grotere verandering in LVEF vanaf baseline zien in week 12 dan de placebogroep.
  • In verkennende analyse was het risico op klinische events (HF hospitalisatie en sterfte) na vericiguat-behandeling vs. placebo niet significant lager (gepoolde 2.5/5/10 mg groep: HR: 0.72, 95%CI: 0.41-1.26)

Conclusie

Het primaire eindpunt werd in de primaire analyse van deze dosering-studie niet behaald. Er werd wel een dosisgerelateerd effect gezien in verandering van NT-proBNP in voorafgespecificeerde secundaire analyses. Verkennende analyses suggereren dat de 10 mg dosering NT-proBNP vermindert, ten opzichte van placebo. Deze daling ging gepaard met verbeterde LVEF en er was een tendens te zien richting minder klinische events na 12 weken. Behandeling met vericiguat was niet geassocieerd met ernstige effecten op hartslag, bloeddruk, nierfunctie of troponineafgifte.
 
- Onze berichtgeving is gebaseerd op de op het AHA congres verstrekte informatie –
De resultaten van de SOCRATES-REDUCED studie zijn gepubliceerd in JAMA

Het AHA Journaal 2015 wordt mede mogelijk gemaakt door MSD

Deel deze pagina met collega's en vrienden: