Depressie in hartfalenpatiënten geassocieerd met 5 keer zo hoog mortaliteitsrisico
Nieuws - 28 mei 2015Matig tot ernstige depressie is in verband gebracht met een vijfvoudig verhoogd risico op sterfte door alle oorzaken in patiënten met hartfalen, volgens onderzoek gepresenteerd op 23 mei tijdens Heart Failure 2015 in Sevilla, Spanje. De resultaten van OPERA-HF laten zien dat risico onafhankelijk was van comorbiditeiten en ernst van hartfalen. Patiënten die niet depressief waren, hadden een 80% lager mortaliteitsrisico.
Professor John Cleland, hoofdonderzoeker van OPERA-HF en professor in Cardiologie aan Imperial College London en de University of Hull, UK, zei: “Patiënten met hartfalen lopen veel risico op herhaalde ziekenhuisopname en sterfte. Ongeveer 25% van de patiënten die in het ziekenhuis worden opgenomen met hartfalen worden binnen een maand voor uiteenlopende redenen opnieuw opgenomen. Binnen een jaar zullen de meeste patiënten één of meer heropnames hebben gehad en bijna de helft zal zijn overleden.”
Hij voegde toe: “OPERA-HF was opgezet om met een meer holistische benadering dan eerder te onderzoeken wat de voorspellers van en redenen voor heropname en sterfte zijn bij patiënten met hartfalen. Dit omvatte sociale, mentale en fysieke kwetsbaarheid, alsmede comorbiditeiten en de ernst van hartfalen. Van depressie is gerapporteerd dat het sterfte in patiënten met hartfalen kan voorspellen, maar tot nog toe werd gedacht dat dit kon komen omdat depressieve patiënten ernstiger hartfalen hebben en meer comorbiditeiten.”
OPERA-HF is een doorlopende observationele studie die patiënten includeert die worden opgenomen met hartfalen. Depressie werd beoordeeld door middel van de Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS-D) vragenlijst en comorbiditeit werd bepaald met de Charlson Comorbidity Index (CCI).
De resultaten van de HADS-D vragenlijst laten zien dat 103 patiënten niet depressief waren (score 0-7), 27 milde depressie hadden (score 8-10), en 24 matige tot ernstige depressie (score 11-21). Tijdens een gemiddelde follow-up van 302 dagen, overleden 27 patiënten.
Patiënten met matige tot ernstige depressie hadden een vijfvoudig verhoogd risico op sterfte ten opzichte van diegenen zonder of met milde depressie. Matige tot ernstige depressie bleef een belangrijke voorspeller van sterfte door alle oorzaken, zelfs na correctie voor geslacht, leeftijd, hypertensie, ernst van hartfalen (bepaald met NT-proBNP) en comorbiditeiten. Patiënten met een laag HADS-D score (0-7) hadden een 80% lager risico op sterfte.
Professor Cleland zei: “Onze resultaten laten zien dat depressie sterk geassocieerd is met sterfte tijdens het eerste jaar volgend op ontslag uit het ziekenhuis na opname voor verslechtering van hartfalen: we verwachten dat dit verband voortduurt na één jaar. De associatie was onafhankelijk van de ernst van hartfalen of de aanwezigheid van comorbiditeiten.”
Hij voegde eraan toe: “We weten dat depressie veel voorkomt bij hartfalen en dat 20-40% van de patiënten eraan lijdt. Depressie is vaak gerelateerd aan verlies van motivatie, en verminderde interesse in dagelijkse activiteiten, minder kwaliteit van leven, verlies van vertrouwen, verstoorde slaap en verandering van eetlust gepaard gaand met verandering in gewicht. Dit zou de gevonden associatie tussen depressie en sterfte kunnen verklaren.”
Professor Cleland vervolgde: “Als arts hebben wij een zorgend vak en we moeten sympathie hebben voor de conditie van onze patiënten, maar ik ben geen voorstander van direct voorschrijven van antidepressiva. Studies doen vermoeden dat zij niet even effectief zijn in het verminderen van depressie bij patiënten met hartfalen. Artsen zouden echter patiënten met hartfalen moeten screenen op depressie en overwegen hen voor begeleiding door te sturen.”
Hij concludeerde: “Ons onderzoek laat duidelijk een sterk verband tussen depressie en risico op sterfte zien in het jaar na ontslag uit het ziekenhuis. Herkenning en management van depressie kan de mortaliteit voor patiënten met hartfalen verminderen. Meer onderzoek is nodig om te leren wat artsen en patiënten zelf kunnen doen om met depressie om te gaan. Betere behandeling voor hartfalen, comorbiditeiten en ook depressie zelf is mogelijk genoodzaakt.”
Professor John Cleland, hoofdonderzoeker van OPERA-HF en professor in Cardiologie aan Imperial College London en de University of Hull, UK, zei: “Patiënten met hartfalen lopen veel risico op herhaalde ziekenhuisopname en sterfte. Ongeveer 25% van de patiënten die in het ziekenhuis worden opgenomen met hartfalen worden binnen een maand voor uiteenlopende redenen opnieuw opgenomen. Binnen een jaar zullen de meeste patiënten één of meer heropnames hebben gehad en bijna de helft zal zijn overleden.”
Hij voegde toe: “OPERA-HF was opgezet om met een meer holistische benadering dan eerder te onderzoeken wat de voorspellers van en redenen voor heropname en sterfte zijn bij patiënten met hartfalen. Dit omvatte sociale, mentale en fysieke kwetsbaarheid, alsmede comorbiditeiten en de ernst van hartfalen. Van depressie is gerapporteerd dat het sterfte in patiënten met hartfalen kan voorspellen, maar tot nog toe werd gedacht dat dit kon komen omdat depressieve patiënten ernstiger hartfalen hebben en meer comorbiditeiten.”
OPERA-HF is een doorlopende observationele studie die patiënten includeert die worden opgenomen met hartfalen. Depressie werd beoordeeld door middel van de Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS-D) vragenlijst en comorbiditeit werd bepaald met de Charlson Comorbidity Index (CCI).
De resultaten van de HADS-D vragenlijst laten zien dat 103 patiënten niet depressief waren (score 0-7), 27 milde depressie hadden (score 8-10), en 24 matige tot ernstige depressie (score 11-21). Tijdens een gemiddelde follow-up van 302 dagen, overleden 27 patiënten.
Patiënten met matige tot ernstige depressie hadden een vijfvoudig verhoogd risico op sterfte ten opzichte van diegenen zonder of met milde depressie. Matige tot ernstige depressie bleef een belangrijke voorspeller van sterfte door alle oorzaken, zelfs na correctie voor geslacht, leeftijd, hypertensie, ernst van hartfalen (bepaald met NT-proBNP) en comorbiditeiten. Patiënten met een laag HADS-D score (0-7) hadden een 80% lager risico op sterfte.
Professor Cleland zei: “Onze resultaten laten zien dat depressie sterk geassocieerd is met sterfte tijdens het eerste jaar volgend op ontslag uit het ziekenhuis na opname voor verslechtering van hartfalen: we verwachten dat dit verband voortduurt na één jaar. De associatie was onafhankelijk van de ernst van hartfalen of de aanwezigheid van comorbiditeiten.”
Hij voegde eraan toe: “We weten dat depressie veel voorkomt bij hartfalen en dat 20-40% van de patiënten eraan lijdt. Depressie is vaak gerelateerd aan verlies van motivatie, en verminderde interesse in dagelijkse activiteiten, minder kwaliteit van leven, verlies van vertrouwen, verstoorde slaap en verandering van eetlust gepaard gaand met verandering in gewicht. Dit zou de gevonden associatie tussen depressie en sterfte kunnen verklaren.”
Professor Cleland vervolgde: “Als arts hebben wij een zorgend vak en we moeten sympathie hebben voor de conditie van onze patiënten, maar ik ben geen voorstander van direct voorschrijven van antidepressiva. Studies doen vermoeden dat zij niet even effectief zijn in het verminderen van depressie bij patiënten met hartfalen. Artsen zouden echter patiënten met hartfalen moeten screenen op depressie en overwegen hen voor begeleiding door te sturen.”
Hij concludeerde: “Ons onderzoek laat duidelijk een sterk verband tussen depressie en risico op sterfte zien in het jaar na ontslag uit het ziekenhuis. Herkenning en management van depressie kan de mortaliteit voor patiënten met hartfalen verminderen. Meer onderzoek is nodig om te leren wat artsen en patiënten zelf kunnen doen om met depressie om te gaan. Betere behandeling voor hartfalen, comorbiditeiten en ook depressie zelf is mogelijk genoodzaakt.”
Deel deze pagina met collega's en vrienden: