Vitamin D Therapy in Individuals with Pre-Hypertension or Hypertension: The DAYLIGHT Trial

Arora P, Song Y, Dusek J, et al.
Circulation Oct. 30 2014. Published online before print. Doi: 10.1161/CIRCULATIONAHA.114.011732

Achtergrond

Vitamine D-deficiëntie is in verband gebracht met een hoger risico op cardiovasculaire aandoeningen, zoals hypertensie [1,2]. In cellen verspreid door het cardiovasculaire systeem zijn vitamine D-receptoren aangetoond, zoals in vasculaire gladde spieren, het endotheel en cardiomyocyten [3,4]. Dierstudies laten zien dat disruptie van vitamine D-receptoren samengaat met een toename in bloeddruk, die genormaliseerd kan worden met de toediening van vitamine D [5].
Omdat er weinig methodologisch correcte studies zijn die zich direct richten op het verband tussen vitamine D en bloeddruk is de DAYLIGHT trial opgezet. Dit is een dubbelblinde, 6 maanden durende, gecontroleerde en gerandomiseerde trial. Hooggedoseerde vitamine D3-suppletie (vloeibare vorm; 4000 IU/dag) werd vergeleken met een lage dosis (400 IU/day) in een raciaal diverse populatie met prehypertensie en onbehandelde stadium 1 hypertensie (120-159 mm Hg) en een vitamine D-deficiëntie (25-hydroxyvitamine D ≤ 25 ng/ml). Het primaire eindpunt was verandering in de 24-uurs ambulante systolische bloeddruk.
 

Belangrijkste resultaten

• Na 6 maanden was de verandering in 24-uurs systolische bloeddruk vanaf baseline niet significant verschillend tussen de hooggedoseerde en de laaggedoseerde groep (respectievelijk. -0.8 mm Hg vs -1.6 mm Hg; P=0.71).
• Bij de 6-maandsmeting was de gemiddelde 24-uurs systolische bloeddruk 126.5 ± 10 mm Hg in de hooggedoseerde groep en 125.7 ± 9 mm Hg in de laaggedoseerde groep (P=0.58).
• In de hooggedoseerde groep verbeterde de vitamine D status binnen 2 maanden, (mediaan vitamine D-niveau tijdens de 2-maandsvisite: 33 ng/ml (IQR: 26 tot 40) in de hooggedoseerde groep versus 20 ng/ml (IQR: 15 tot 25) in de laaggedoseerde groep (P<0.001), waarna het niveau stabiel bleef. Na het laatste bezoek had 21% van de individuen in de hooggedoseerde groep en 48% in de laaggedoseerde groep 25-hydroxyvitamine D > 20 ng/ml.
• De relatie tussen de verandering in 25-hydroxyvitamine D en die van de 24-uurs bloeddruk was niet statistisch significant (Spearman coefficiënt: -0.05, P=0.34).
• Vooraf gespecificeerde subgroepanalyses toonden geen heterogeniteit van de resultaten aan.

Conclusies

Deze studie toonde aan dat vitamine D-suppletie niet samengaat met een lagere bloeddruk bij personen met een vitamine D-tekort en onbehandelde pre- of stadium 1 hypertensie. Daarbij lijkt de associatie tussen vitamine D-status en hypertensie die beschreven is in eerder observationeel onderzoek geen causaal verband. De lopende VITAL studie [6] kan inzicht geven in of vitamine D-suppletie mogelijk een gunstig effect heeft op andere cardiovasculaire risico factoren.
 
Klik door naar dit artikel op Pubmed.
 

Referenties

1. Forman JP, Giovannucci E, Holmes MD et al. Plasma 25-hydroxyvitamin d levels and risk of incident hypertension. Hypertension.
2007;49:1063-1069.
2. Wang TJ, Pencina MJ, Booth SL, et al. Vitamin d deficiency and risk of cardiovascular disease.
Circulation. 2008;117:503-511.
3. Somjen D, Weisman Y, Kohen F, et al.25-hydroxyvitamin d3-1alpha-hydroxylase is expressed in human vascular smooth muscle cells and is upregulated by parathyroid hormone and estrogenic compounds. Circulation. 2005;111:1666-1671.
4. Merke J, Milde P, Lewicka S et al. Identification and regulation of 1,25-dihydroxyvitamin d3 receptor activity and biosynthesis of 1,25-dihydroxyvitamin d3. Studies in cultured bovine aortic endothelial cells and human dermal capillaries. J Clin Invest. 1989;83:1903-1915.
5. Li YC, Kong J, Wei M, et al. 1,25-dihydroxyvitamin d(3) is a negative endocrine regulator of the renin-angiotensin system. J Clin Invest. 2002;110:229-238.
6. Giovannucci E. Cholecalciferol treatment in older patients with isolated systolic hypertension. JAMA Intern Med. 2013;173:1680-1681.