Op weg naar betere behandelstrategieën voor hartfalen met behouden ejectiefractie
Nieuws - 12 aug. 2014Terwijl het management van hartfalen met verminderde ejectiefractie (HFrEF) aanzienlijk is verbeterd in de afgelopen decennia, is weinig vooruitgang geboekt in het vinden van evidence-based en effectieve behandelingen voor HF met behouden ejectiefractie (HFpEF).
Aangezien grote internationale fase III klinische studies teleurstellende resultaten hebben opgeleverd, blijft de behandeling van HFpEF grotendeels empirisch van aard. Er is een aantal mogelijke verklaringen voor de negatieve HFpEF studies, waaronder onvolledig begrip van HFpEF pathofysiologie, ongeschikte diagnostische criteria, inclusie van patiënten zonder echt HF of in vroege stadia van het syndroom, slechte matching van de therapeutische mechanismen en primaire pathofysiologische processen, suboptimale studie-opzetten, onvoldoende statistische power of heterogeniteit van de patiënten.
Een groep internationale experts kwam bijeen voor een workshop, waarin nieuwe behandelingen en therapieën in ontwikkeling werden onderzocht in de context van specifieke, doelgerichte HFpEF fenotypes, waarbij positief klnische voordeel kan worden gedetecteerd in klinische trials. Lessen die moeten worden geleerd van het afgelopen decennium van onderzoek werden besproken, die moeten bijdragen aan het maximaliseren van het nut van toekomstige studies.
Er is een artikel geschreven op basis van deze workshop. Hierin wordt voor betere fenotypering gepleit, in het licht van de genoemde mogelijke verklaringen van eerdere teleurstellende resultaten. Bovendien worden in ontwikkeling zijn therapieën besproken, en wordt het opstapelende bewijs van eerdere studies opnieuw overwogen, op basis waarvan benaderingen voor het ontwerp en het uitvoeren van toekomstige HFpEF studies worden voorgesteld.
Vind dit artikel online
Aangezien grote internationale fase III klinische studies teleurstellende resultaten hebben opgeleverd, blijft de behandeling van HFpEF grotendeels empirisch van aard. Er is een aantal mogelijke verklaringen voor de negatieve HFpEF studies, waaronder onvolledig begrip van HFpEF pathofysiologie, ongeschikte diagnostische criteria, inclusie van patiënten zonder echt HF of in vroege stadia van het syndroom, slechte matching van de therapeutische mechanismen en primaire pathofysiologische processen, suboptimale studie-opzetten, onvoldoende statistische power of heterogeniteit van de patiënten.
Een groep internationale experts kwam bijeen voor een workshop, waarin nieuwe behandelingen en therapieën in ontwikkeling werden onderzocht in de context van specifieke, doelgerichte HFpEF fenotypes, waarbij positief klnische voordeel kan worden gedetecteerd in klinische trials. Lessen die moeten worden geleerd van het afgelopen decennium van onderzoek werden besproken, die moeten bijdragen aan het maximaliseren van het nut van toekomstige studies.
Er is een artikel geschreven op basis van deze workshop. Hierin wordt voor betere fenotypering gepleit, in het licht van de genoemde mogelijke verklaringen van eerdere teleurstellende resultaten. Bovendien worden in ontwikkeling zijn therapieën besproken, en wordt het opstapelende bewijs van eerdere studies opnieuw overwogen, op basis waarvan benaderingen voor het ontwerp en het uitvoeren van toekomstige HFpEF studies worden voorgesteld.
Bron
Senni M, Paulus WJ, Gavazzi A et al., New strategies for heart failure with preserved ejection fraction: the importance of targeted therapies for heart failure phenotypes. Eur Heart J (2014) doi: 10.1093/eurheartj/ehu204 First published online: August 7, 2014Vind dit artikel online
Deel deze pagina met collega's en vrienden: