Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Olijfolie polyfenolen vergroten de cholesterol effluxcapaciteit van HDL

Literatuur - Hernáez A et al., Arterioscler Thromb Vasc Biol. 2014 - Arterioscler Thromb Vasc Biol. 2014 Jul 24

 

Olive Oil Polyphenols Enhance High-Density Lipoprotein Function in Humans: A Randomized Controlled Trial

 
Hernáez A, Fernández-Castillejo S, Farràs M, et al.
Arterioscler Thromb Vasc Biol. 2014 Jul 24. pii: ATVBAHA.114.303374
 

Achtergrond

Eerder is aangetoond dat polyfenolen uit olijfolie HDL-c niveaus verhogen op dosisafhankelijke wijze [1]. Hoewel lage HDL-c niveaus sterk geassocieerd zijn met een hoog cardiovasculair (CV) risico [2], geven recente data aan dat hogere HDL-c niveaus niet een daling betekenen van het risico op het doormaken van een myocardinfarct [3]. Een strategie kan zijn om niet alleen HDL-c te verhogen, maar ook om zijn biologische functie te vergroten.
Van olijfolie-polyfenolen is aangetoond dat zij de expressie kunnen versterken van genen die gerelateerd zijn aan HDL metabolisme en functie [4], maar er is geen gerandomiseerde gecontroleerde studie uitgevoerd in mensen om dit te bevestigen. Deze studie beoogde daarom om op te helderen of drie weken consumptie van hoge polyfenolcontent olijfolie (HPCOO) HDL activiteit kan vergroten, alsmede kwalitatieve eigenschappen kan veranderen. Dit werd getest in een cross-over design met gezonde vrijwilligers, met lage polyfenolcontent olijfolie als controleconditie.
 

Belangrijkste resultaten

  • Cholesteroleffluxcapaciteit van THP-1 macrofagen van de deelnemers’ HDL-fractie was significant hoger na de HPCOO interventie, ten opzichte van lage polyfenolcontent olijfolie (P=0.043).
  • De belangrijkste metabolieten van olijfolie-polyfenolen binden aan HDL in een dosisafhankelijke manier, na de HPCOO interventie, ten opzichte van baseline en de controleconditie. Metabolieten van olijfolie-polyfenolen waren positief geassocieerd met cholesteroleffluxcapaciteit.
  • Hogere niveaus van grotere HDL werden gedetecteerd in plasma na de HPCOO interventie, ten opzichte van baseline en lage polyfenol-olijfolie. Kleine HDL-niveaus waren lager.
  • Triglyceridecontent in de HDL-kern was significant lager met HPCOO ten opzichte van baseline (P=0.049). Er was een tendens richting statische significantie ten opzichte van de controle-olijfolie (P=0.057). HDL deeltjesvloeibaarheid was significant hoger met HPCOO ten opzichte van baseline (P=0.033).

Conclusie

Deze resultaten laten zien dat consumptie van olijfolie-polyfenolen gedurende drie weken induceerde versterking van de belangrijkste biologische functie van HDL, namelijk de cholesteroleffluxcapaciteit. Bovendien waren biochemische eigenschappen van dit lipoproteïne ook veranderd, hetgeen mogelijk heeft bijgedragen aan de functionele verbeteringen.
Op basis van deze resultaten kan worden gehypothetiseerd dat betere binding van olijfolie-polyfenolen aan HDL de vloeibaarheid vergroot (door lokale antioxidatieve eigenschappen van de gebonden polyfenolen). Dit kan vervolgens de capaciteit van HDL vergroten om cholesterolefflux uit perifere cellen te stimuleren, richting de lever om te worden gemetaboliseerd en uitgescheiden. De gegevens zijn in lijn met eerdere aanwijzingen die suggereren dat consumptie van polyfenolen uit olijfolie het CV risico kan helpen verminderen.
 
Find this article on Pubmed
 

Referenties

1. Covas MI, Nyyssönen K, Poulsen HE, et al. The effect of polyphenols in olive oil on heart disease risk factors: a randomized trial. Ann Intern Med.2006;145:333–341.
2. Castelli WP, Garrison RJ, Wilson PW, et al. Incidence of coronary heart disease and lipoprotein cholesterol levels. The Framingham Study. JAMA. 1986;256:2835–2838.
3. Voight BF, Peloso GM, Orho-Melander M, et al. Plasma HDL cholesterol and risk of myocardial infarction: a mendelian randomisation study. Lancet. 2012;380:572–580.
4. Farràs M, Valls RM, Fernández-Castillejo S, et al. Olive oil polyphenols enhance the expression of cholesterol efflux related genes in vivo in humans. A randomized controlled trial. J Nutr Biochem. 2013;24:1334–1339.

Deel deze pagina met collega's en vrienden: