Resveratrol Levels and All-Cause Mortality in Older Community-Dwelling Adults

 
Semba RD, Ferrucci L, Bartali B et al.
JAMA Intern Med. 2014 May 12. doi: 10.1001/jamainternmed.2014.1582
 

Achtergrond

Resveratrol (3,5,4’-trihydroxystilbene) is een polyfenol in druiven, rode wijn, pinda’s, chocolade en bepaalde bessen en Aziatische plantenwortels. Het heeft anti-inflammatoire effecten in vitro en in diermodellen [1,2] en verlengde het leven en verbeterde de gezondheid in muizen die een hoogcalorisch dieet aten [3-6].
Er is gehypothetiseerd dat de cardioprotectieve effecten van rode wijn kunnen worden toegeschreven aan resveratrol [7], en ook de ‘Franse paradox’, waarin een lage incidentie van coronaire hartziekten wordt gezien ondanks een dieet rijk aan cholesterol en verzadigde vetten, is toegeschreven aan resveratrol en andere polyfenolen in wijn [8].
Voorlopig bewijs suggereert dat resveratrol ook anti-inflammatoire effecten kan hebben in mensen. Er zijn echter weinig epidemiologische gegevens die een link ondersteunen tussen fysiologische resveratrolniveaus die door dieet zijn behaald, en gezondheid in mensen.
Deze studie mat metabolieten van resveratrol in de urine in een populatiegebaseerd cohort, om deze concentraties te correleren aan sterfte door alle oorzaken, aan inflammatie en aan de prevalentie en incidentie van CV aandoeningen en kanker. Deelnemers aan de studie waren 65 jaar of ouder, die deelnamen aan de ‘Invecchiare in Chianti’ (Oud worden in de Chianti regio: InCHIANTI) studie [9]. Deelnemers werden onderzocht na 3 jaar (n=926), 6 jaar (n=844) en na 9 jaar (n=768) follow-up.
 

Belangrijkste resultaten

• Gedurende 9 jaar follow-up zijn 268 (34.2%) patiënten overleden. Er waren geen significante verschillen in de proportie deelnemers die stierven in de verschillende kwartielen van totale urineconcentraties van resveratrolmetabolieten.
• Er werd geen verschil gezien in alcoholinname, rookgedrag, resvertatrolmetabolieten in de darmen, microbiële resveratrolmetabolieten, totale resveratrolmetabolieten in de urine, IL-1β, triglyceriden, coronaire hartziekten of kanker, tussen deelnemers die overleden en die in leven bleven.
• In multivariabele modellen die corrigeerden voor leeftijd, sekse, BMI, serumlipiden, chronische ziekten en andere variabelen, werd geen significante associatie gezien tussen totale resveratrolmetabolieten in de urine en sterfte door alle oorzaken. Dit veranderde niet in modellen die ook markers voor inflammatie in beschouwing namen.
• Er werden geen significante associaties gezien tussen resveratrolmetabolieten in de urine en sterfte door alle oorzaken in sensitiviteitsanalyses die deelnemers excludeerden die in het eerste jaar overleden (mogelijk door al bestaande ziekten), of deelnemers die meer dan vier consumpties per dag dronken, om mogelijke effecten van excessief alcoholgebruik te excluderen.
• In multivariabele modellen werd geen statistisch significant verhoogd risico gevonden voor resveratrolinname via het dieet en sterfte door alle oorzaken, wanneer kwartielen van resveratrolinname werden vergeleken met het hoogste kwartiel.
• 174 van de 639 (27.2%) deelnemers zonder CV aandoeningen aan het begin van de studie ontwikkelde een CV aandoening. Het aandeel deelnemers met incidente CV ziekte was respectievelijk 22.3%, 29.6%, 28.4% en 28.0% voor oplopende resveratrol kwartielen (P=0.44).

 

Conclusie

In tegenstelling tot wat de hypotheses voorspelden, laten deze data zien dat resveratrolmetabolieten in de urine geen lang leven voorspellen in ouderen die zelfstandig wonen en dat deze niet geassocieerd zijn met markers voor inflammatie, en prevalente of incidente CV aandoeningen. Resveratrolniveaus die via het dieet zijn opgebouwd zijn niet geassocieerd met bescherming tegen ziekte of markers van ziekte. Urineniveaus van resveratrol waren significant gecorreleerd aan alcoholinname, hetgeen waarschijnlijk kan worden toegeschreven aan wijnconsumptie, aangezien de studie was uitgevoerd in de Italiaanse Chianti wijnregio.
 
Klik door naar dit artikel op Pubmed
 

Referenties

1. Birrell MA, McCluskie K, Wong S, et al. Resveratrol, an extract of red wine, inhibits lipopolysaccharide induced airway neutrophilia and inflammatory mediators through an NF-kappaB-independent mechanism. FASEB J. 2005;19(7):840-841.
2. Rahman I, Biswas SK, Kirkham PA. Regulation of inflammation and redox signaling by dietary polyphenols. Biochem Pharmacol. 2006;72(11):1439-1452.
3. Baur JA, Pearson KJ, Price NL, et al. Resveratrol improves health and survival ofmice on a high-calorie diet. Nature. 2006;444(7117):337-342.
4. Tome-Carneiro J, GonzalvezM, Larrosa M, et al. Resveratrol in primary and secondary prevention of cardiovascular disease: a dietary and clinical perspective. Ann N Y Acad Sci. 2013;1290:37-51.
5. Wu JM, Hsieh TC. Resveratrol: a cardioprotective substance. Ann N Y Acad Sci. 2011;1215:16-21.
6. Timmers S, Auwerx J, Schrauwen P. The journey of resveratrol from yeast to human. Aging (Albany NY). 2012;4(3):146-158.
7. Siemann EH, Creasy LL. Concentration of the phytoalexin resveratrol in wine. Am J Enol Vitic. 1992;43:49-52.
8. Liu BL, Zhang X, ZhangW, Zhen HN. New enlightenment of French Paradox: resveratrol’s potential for cancer chemoprevention and anti-cancer therapy. Cancer Biol Ther. 2007;6(12):1833-1836.
9. Ferrucci L, Bandinelli S, Benvenuti E, et al. Subsystems contributing to the decline in ability to walk: bridging the gap between epidemiology and geriatric practice in the InCHIANTI study. J Am Geriatr Soc. 2000;48(12):1618-1625.