Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Discordantie LDL-c met andere LDL-gerelateerde maten verstoort coronair risico-inschatting

Literatuur - Mora et al., Circulation Dec 2013 - Circulation. December 17, 2013


Discordance of LDL Cholesterol with Alternative LDL-Related Measures and Future Coronary Events
 

Mora S, Buring JE, Ridker PM
Circulation. Originally published December 17, 2013. doi: 10.1161/CIRCULATIONAHA.113.005873
 

Achtergrond

Hoewel LDL-c de traditionele maat is om lipideverlagende therapie op te baseren, worden niet-HDL-cholesterol (NHDL-c) of apolipoproteïne B (apoB) tegenwoordig ook beschouwd in individuen met hypertriglyceridemie of cardiometabole abnormaliteiten.
Aangezien sommige individuen met ‘normale’ of LDL-c niveaus onder het gemiddelde toch coronaire events doormaken [1-3], is voorgesteld dat hun verhoogde risico het gevolg zou kunnen zijn van hogere niveaus van NHDL-c, apoB of LDL-deeltjes (LDL-P), welke mogelijk niet duidelijk zijn af te leiden van hun LDL-c niveaus [4]. In deze individuen wordt het cardiovasculaire risico mogelijk onderschat wanneer alleen LDL-c wordt beschouwd. Aan de andere kant, wanneer individuen een hoger LDL-c niveau hebben maar NHDL-c, apoB of LDL-P onder het gemiddelde, wordt hun risico overschat.
Deze studie beoogde de prognose te onderzoeken van individuen met discordante (niet overeenstemmende) waarden van nieuwe (NHDL-c, apoB of LDL-P) en oude (LDL-c) tests. Is het gesuggereerd dat CV risico in gezonde individuen nauwer gerelateerd is aan NHDL-c, apoB of LDL-P, in plaats van aan LDL-c [5-9] en dat dit verschil klinisch relevanter is wanneer de niveaus niet overeenkomen [10-12]. Deze studie bepaalde daarom de prevalentie en langetermijnprognose van discordante nieveaus van direct gemeten LDL-c in vergelijking tot NHDL-c, apoB en LDL-P in 27533 ogenschijnlijk gezonde vrouwen (Women’s Health Study), die werden gevolgd voor meer dan 17 jaar. Discordantie werd gedefinieerd als LDL-c>mediaan terwijl de alternatieve maten lagen waren dan de mediaan, of andersom.

 
Belangrijkste resultaten

  • LDL-c was sterk gecorreleerd met NHDL-c (Spearman r: 0.910, 95%CI: 0.908-0.912), apoB (r: 0.785, 95%CI: 0.780-0.789) en LDL-P (r: 0.692, 95%CI: 0.686,0.698, all P<0.0001). Desondanks was de prevalentie van LDL-c discordantie 11.6%, 18.9% en 24.3% voor NHDL-C, apoB en LDL-P respectievelijk.
  • Van de 13595 vrouwen met LDL-c onder de mediaan, werd het coronaire risico onderschat met een factor drie bij vrouwen wiens NHDL-c was discordant (leeftijdgecorrigeerde HR: 2.92, 95%CI: 2.33-3.67 vs. concordante niveaus). Een vergelijkbare onderschatting werd gezien voor discordante apoB niveaus (leeftijdgecorrigeerde HR: 2.48, 95%CI: 2.01-3.07), of LDL-P (leeftijdgecorrigeerde HR: 2.32, 95%CI: 1.88-2.85)(all P<0.0001). No volledige corrective voor andere bekende risicofactoren, bleef het coronaire risico een onderschatting van ~30-50%.
  • Voor de 13938 vrouwen met LDL-c score boven de mediaan daarentegen, werd coronair risico overschat met een factor drie wanneer NHDL-c, apoB, of LDL-P discordant waren. Na volledige correctie werd het coronaire risico nog steeds overschat met ~20-40%, maar dit was slechts statistisch significant voor discordantie van LDL-c met apoB.
  • De onder- of overschatting van coronair risico werd duidelijker wanneer de analyse werd herhaald voor discordantie van LDL-c met alle drie de alternatieve LDL-gerelateerde maten.
  • Wanneer de analyse werd omgedraaid om het klinisch nut van LDL-c als tweede lipidenmaat te bepalen, was het effect van discordantie van ofwel NHDL-c, apoB of LDL-P met LDL-c op coronair risico te verwaarlozen.
 

Conclusie

Het niet overeenstemmen van LDL-c niveaus met alternatieve LDL-gerelateerde maten komt redelijk veel voor bij ogenschijnlijk gezonde vrouwen. In deze individuen werd coronair risico ofwel onderschat (wanneer LDL-c was onder de mediaan en de andere maten erboven) of overschat (vice versa) op basis van LDL-c niveaus. Wanneer LDL-c en alternatieve LDL-gerelateerde maten overeenstemden, was het klinisch nut al van die maten vergelijkbaar. Deze resultaten ondersteunen het gebruik van alternatieve lipidentesten om coronair risico in te schatten bij vrouwen met discordante LDL-gerelateerde maten.  
 
Vind dit artikel online
 

Referenties

1. Wald NJ, Hackshaw AK, Frost CD. When can a risk factor be used as a worthwhile screening test? BMJ. 1999;319:1562-1565.
2. Ridker PM, Rifai N, Rose L et al. Comparison of C-reactive protein and low-density lipoprotein cholesterol levels in the prediction of first cardiovascular events. N Engl J Med. 2002;347:1557-1565.
3. Law MR, Wald NJ. Risk factor thresholds: Their existence under scrutiny. BMJ. 2002;324:1570-1576.
4. Barter PJ, Ballantyne CM, Carmena R, et al. Apo B versus cholesterol in estimating cardiovascular
risk and in guiding therapy: Report of the thirty-person/ten-country panel. J Intern Med. 2006;259:247-258.
5. Shai I, Rimm EB, Hankinson SE, et al. Multivariate assessment of lipid parameters as predictors of coronary heart disease among postmenopausal women: Potential implications for clinical guidelines. Circulation.2004;110:2824-2830.
6. Benn M, Nordestgaard BG, Jensen GB, Tybjaerg-Hansen A. Improving prediction of ischemic cardiovascular disease in the general population using apolipoprotein B: The Copenhagen City Heart Study. Arterioscler Thromb Vasc Biol. 2007;27:661-670.
7. Ingelsson E, Schaefer EJ, Contois JH, et al. Clinical utility of different lipid measures for prediction of coronary heart disease in men and women. JAMA. 2007;298:776-785.
8. Mora S, Otvos JD, Rifai N, et al. Lipoprotein particle profiles by nuclear magnetic resonance compared with standard lipids and apolipoproteins in predicting incident cardiovascular disease in women. Circulation. 2009;119:931-939.
9. Di Angelantonio E, Sarwar N, Perry P et al. Major lipids, apolipoproteins, and risk of vascular disease. JAMA. 2009;302:1993-2000.
10. Sniderman AD, St-Pierre AC, Cantin B, et al. Concordance/discordance between plasma apolipoprotein B levels and the cholesterol indexes of atherosclerotic risk. Am J Cardiol. 2003;91:1173-1177.
11. Cromwell WC, Otvos J, Keyes MJ, et al. Ldl particle number and risk for future cardiovascular disease in the Framingham Offspring Study - implications for LDL management. J Clin Lipidol. 2007;1:583-592.
12. Otvos JD, Mora S, Shalaurova I, et al. Clinical implications of discordance between low-density lipoprotein cholesterol and particle number. J Clin Lipidol. 2011;5:105-113.
 

Deel deze pagina met collega's en vrienden: