Effects of visit-to-visit variability in systolic blood pressure on macrovascular and microvascular complications in patients with type 2 diabetes mellitus: the ADVANCE trial.

 
Hata J, Arima H, Rothwell PM, et al.; ADVANCE Collaborative Group
Circulation. 2013 Sep 17;128(12):1325-34. doi: 10.1161/CIRCULATIONAHA.113.002717
 

Achtergrond

Hoge bloeddruk (BP) is een belangrijke beïnvloedbare risicofactor voor macrovasculaire aandoeningen bij patiënten met diabetes mellitus. Richtlijnen bevelen diagnostische en therapeutische strategieën aan op basis van een gemiddelde BP over een bepaalde tijdsperiode [1-3]. Onlangs is echter gepubliceerd dat visit-to-visit variabiliteit in systolische BP (SBP) en de maximum SBP onafhankelijk geassocieerd zijn met toekomstig risico op beroerte en andere cardiovasculaire (CV) events, bij patiënten die een transiënte ischemische attack of beroerte hebben gehad [4]. Episodische pieken in BP zijn mogelijk belangrijk voor het op korte termijn uitlokken van vasculaire events [5].
Arteriële stijfheid en abnormale autonome functie, allebei veelvoorkomende complicaties van diabetes, kunnen bijdragen aan een verhoogde variabiliteit van VP [6,7]. Het is totnogtoe onduidelijk hoe visit-to-visit BP variabiliteit en maximum SBP het risico op macro- en microvasculaire complicaties kan beïnvloeden bij patiënten met type 2 diabetes mellitus. Deze studie beoogde dit daarom te bepalen door data van de Action in Diabetes and Vascular Disease: Preterax and Diamicron Modified Release Controlled Evaluation (ADVANCE) trial te analyseren [8-10]. Visit-to-visit variabiliteit in SBP werd gedefinieerd als standaard deviatie (SD) en variatiecoëfficiënt (CV: SD/gemiddelde), op basis van observaties op zes meetmomenten.
 

Belangrijkste resultaten

• Het risico op ernstige macrovasculaire en microvasculaire events (primaire uitkomst) en sterfte door alle oorzaken stegen progressief (statistisch significante trend) met hogere SBP SD, zelfs na correctie voor gemiddelde SBP en andere CV risicofactoren.
• De multivariabel-gecorrigeerde HR voor de hoogste ten opzichte van de laagste SD groep was 1.69 (95%CI: 1.24-2.31) voor macro- en microvasculaire events en 2.08 (95%CI: 1.30-3.31) voor sterfte door alle oorzaken.
• Hogere maximum SBP was significant geassocieerd met risico op de gecombineerde primaire uitkomsten, ernstige macrovasculaire events en sterfte door alle oorzaken (allen significante trends).
• Multivariabel-gecorrigeerde HRs in de hoogste maximum SBP groep waren 2.68 (95% CI:1.57–4.59) voor de gecombineerde primaire uitkomsten, 3.64 (95% CI: 1.73–7.66) voor macrovasculaire events, 2.18 (95% CI: 1.04–4.58) voor microvasculaire events, en 2.44 (95% CI: 1.14–5.23) voor sterfte door alle oorzaken.
• Sensitiviteitsanalyses toonden dat de effecten van SD en maximum SBP op het risico op de gecombineerde macro- en microvasculaire uitkomsten vergelijkbaar waren in patiënten met en zonder veranderingen in hun BP-verlagende medicatie.
• SD en maximum SBP waren positief geassocieerd met sterfte door alle oorzaken, terwijl gemiddelde SBP dit niet was.

 

Conclusie

Deze studie laat zien dat visit-to-visit SBP variabiliteit positief geassocieerd is met het risico op ernstige macrovasculaire en microvasculaire aandoeningen en sterfte, zelfs na correctie voor gemiddeld SBP, andere CV risicofactoren en gerandomiseerde behandeling. Vergelijkbare observaties werden gezien voor maximum SBP.
Visit-to-visit variabiliteit in en maximum SBP voorspellen daarom macrovasculaire en microvasculaire complicaties en sterfte, ook in patiënten met type 2 diabetes.
 

References

1. Chobanian AV, Bakris GL, Black HR, et al.; Joint National Committee on Prevention, Detection, Evaluation, and Treatment of High Blood Pressure. National Heart, Lung, and Blood Institute; National High Blood Pressure Education Program Coordinating Committee. Seventh report of the Joint National Committee on Prevention, Detection, Evaluation, and Treatment of High Blood Pressure. Hypertension. 2003;42:1206–1252.
2. Mancia G, De Backer G, Dominiczak A, et al.; Management of Arterial Hypertension of the European Society of Hypertension; European Society of Cardiology. 2007 Guidelines for the Management of Arterial Hypertension: The Task Force for the Management of Arterial Hypertension of the European Society of Hypertension (ESH) and of the European Society of Cardiology (ESC). J Hypertens. 2007;25:1105–1187.
3. Diabetes Australia Guideline Development Consortium. National Evidence Based Guidelines for the Management of Type 2 Diabetes Mellitus: Blood Pressure Control in Type 2 Diabetes. National Health and Medical Research Council (Australia). http://www.nhmrc.gov.au/guidelines/ publications/subject/Diabetes Accessed on August 3, 2012.
4. Rothwell PM, Howard SC, Dolan E, et al. Prognostic significance of visit-to-visit variability, maximum systolic blood pressure, and episodic hypertension. Lancet. 2010;375:895–905.
5. Rothwell PM. Limitations of the usual blood-pressure hypothesis and importance of variability, instability, and episodic hypertension. Lancet. 2010;375:938–948.
6. Stehouwer CD, Henry RM, Ferreira I. Arterial stiffness in diabetes and the metabolic syndrome: a pathway to cardiovascular disease. Diabetologia. 2008;51:527–539.
7. Vinik AI, Maser RE, Mitchell BD, Freeman R. Diabetic autonomic neuropathy. Diabetes Care. 2003;26:1553–1579.
8. ADVANCE Management Committee. Study rationale and design of ADVANCE: Action in Diabetes and Vascular Disease-Preterax and Diamicron MR Controlled Evaluation. Diabetologia. 2001;44:1118–1120.
9. ADVANCE Collaborative Group. Effects of a fixed combination of perindopril and indapamide on macrovascular and microvascular outcomes in patients with type 2 diabetes mellitus (the ADVANCE trial): a randomised controlled trial. Lancet. 2007;370:829–840.
10. ADVANCE Collaborative Group. Intensive blood glucose control and vascular outcomes in patients with type 2 diabetes. N Engl J Med. 2008;358:2560–2572.                              

 
Klik door naar dit artikel op Pubmed