Type 2 diabetes direct intensief behandelen na diagnose loont

Gepresenteerd op de EASD in Barcelona

Het wachten op starten van intensieve glycaemische controle bij patiënten met nieuw gediagnosticeerde type 2 diabetes (T2DM) verhoogt mogelijk het toekomstig cardiovasculaire risico.

Uit een grote retrospectieve studie bleek dat patiënten met een consequent verhoogd HbA1c (>7%), bij wie 6 maanden werd gewacht met intensivering van de behandeling, een hoger risico hadden op myocardinfarct (HR: 1.38, 95%CI: 1.16-1.62), hartfalen (HR: 1.28, 95%CI: 1.10-1.48) en een samengesteld eindpunt van cardiovasculaire events (HR: 1.25, 95%CI: 1.13-1.39), in ongeveer 5 jaar follow-up.

Gegevens van 105477 volwassen patiënten uit de UK Clinical Practice Research Database die de diagnose T2DM hadden gekregen werden geanalyseerd. De gemiddelde HbA1c bij diagnose was 8.1%.Van degenen met slechte glycaemische controle, kreeg 25% geen intensieve behandeling (gedefinieerd als ten minste twee orale diabetesmiddelen of 1 oraal middel en insuline).

Na correctie voor leeftijd bij diagnose, geslacht, roken, gebruik van cardioprotectieve medicatie en cardiovasculaire ziektegeschiedenis, bleek uitstel van het gebruik van intensieve behandeling bij aanhoudend slechte glycaemische controle geassocieerd met een verhoogd cardiovasculair risico. Deze effecten bleken over het algemeen onafhankelijk van of de patiënt al een cardiovasculair event had doorgemaakt voordat zij de diabetes diagnose kregen.

Deze resultaten suggereren en bevestigen dat het cardiovasculaire risico op de langere termijn groter is als niet vroeg wordt gestart met intensieve behandeling. Deze bevindingen komen overeen met de UK Prospective Database Studie die liet zien dat een betere glycaemische beheersing bij patiënten met een recente diagnose van T2DM was geassocieerd met verminderde risico’s 10 jaar later op myocardinfarct en sterfte door alle oorzaken. Andere grote trials lieten mogelijk geen cardiovasculair voordeel van verhoogde glycaemische controle zien omdat zij patiënten met al lang bestaande diabetes en dus meer verslechterde beta-celfunctie includeerden.

Het lijkt erop dat het intensiveren van de behandeling op een later tijdstip minder effect heeft. Of het een causaal verband betreft of een algemeen effect van verschillen in de kwaliteit van zorg, is vooralsnog onduidelijk.
 

Referentie

Paul S, et al "Delay in treatment intensification increases the risk of cardiovascular events in patients with type 2 diabetes" EASD 2013; Abstract 1338.