Serelaxine verbetert de nierplasmastroom bij chronisch hartfalen

Gepresenteerd op Heart Failure Society of America Meeting
 
Patiënten met chronisch hartfalen hebben een verbeterde nierplasmastroom na behandeling met serelaxine, zo blijkt uit de kleine gerandomiseerde RELAX-AHF studie.
 
Serelaxine is een peptidehormoon dat de bloedvaten doet ontspannen en daardoor de bloedstroom richting de organen verbetert. Het wordt verkregen uit relaxine, een natuurlijk voorkomend hormoon dat met name geassocieerd wordt met zwangerschap, maar mannen hebben het ook.
 
Patiënten die serelaxine kregen (n=28) lieten een stijging van nierplasmastroom zien van 29% in 8-24 uur ten opzichte van baseline, terwijl de stijging in de placebogroep (n=37) maar 14% was (P=0.038). Vergelijkbare verschillen werden gezien ten aanzien van de stijging van de nierplasmastroom in 0-24 uur (31% vs. 13% in placebo, P=0.004) en bij 24-48 uur (35% vs. 16%, P=0.011).
 
Deze gegevens suggereren dat patiënten met acuut hartfalen met een nierstoornis baat kunnen hebben bij serelaxine. Een subgroepanalyse van de fase II Pre-RELAX-AHF en de fase III RELAX-AHF studies liet zien dat serelaxine was geassocieerd met lagere serum creatinine en plasma cystatine-C waarden in de eerste vijf dagen na start van de studie, en met een lagere incidentie van verslechtering van de nierfunctie op dag twee.
Een meer recente subgroepanalyse van de fase III studie zag een grotere afname van cardiovasculaire mortaliteit en sterfte door alle oorzaken,  in die patiënten in de behandelarm die een geschatte glomerulaire filtratie rate (eGFR) hebben lager dan 50 mL/min/m², ten opzichte van placebo.
 
De huidige studie was opgezet om de aanwijzingen voor mogelijk gunstige effecten op de nierfunctie te onderzoeken. Er werd geen verschil gezien in het co-primaire eindpunt eGFR, op welk tijdstip dan ook. Omdat de nierplasmastroom hoger was in de serelaxine-arm, had deze groep een lagere berekende filtratiefractie (P=0.002), hetgeen een verminderde glomerulaire druk suggereert.
 
Serelaxine had geen effect op de systolische bloeddruk, maar het resulteerde wel in een significant verlaagde diastolische bloeddruk. Sodiumexcretie via de nieren was niet gewijzigd.
 
Hoewel verhoging van de GFR en/of sodiumexcretie welkome resultaten zouden zijn geweest, wijzen deze bevindingen op gunstige effecten van serelaxine op nierhemodynamica bij patiënten met chronisch hartfalen.
 
 

Referentie:

Voors AA, et al "Renal hemodynamic effects of serelaxin in patients with chronic heart failure: main results of a randomized, placebo-controlled, multicenter study" HFSA 2013; Abstract A2202.