Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Intensieve leefstijlinterventie verbetert CV uitkomst niet bij T2DM patiënten met overgewicht

Literatuur - Look AHEAD Research Group - N Engl J Med. 2013 Jul 11;369(2):145-54


Cardiovascular effects of intensive lifestyle intervention in type 2 diabetes.

 
Look AHEAD Research Group, Wing RR, Bolin P, et al.
N Engl J Med. 2013 Jul 11;369(2):145-54. doi: 10.1056/NEJMoa1212914
 

Achtergrond

Patiënten met obesitas of overgewicht met type 2 diabetes mellitus (T2DM) wordt aanbevolen om gewicht te verliezen, aangezien kortetermijnstudies laten zien dat gewichtsafname een aantal voordelen heeft, waaronder verbeteringen in glycaemische controle, risicofactoren voor cardiovasculaire aandoeningen, kwaliteit van leven en andere obesitasgerelateerde comorbiditeiten [1]. Het is echter onbekend of gewichtsverlies het risico op cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit in patiënten met T2DM vermindert.
De Look AHEAD (Action for Health in Diabetes) trial onderzocht daarom of een intensieve leefstijlinterventie, ontworpen om gewichtsverlies te bewerkstelligen door calorische restrictie en verhoogde fysieke activiteit, cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit kan verminderen in patiënten met overgewicht of obesitas en T2DM [2,3]. 5145 patiënten werden gerandomiseerd naar deelname aan een intensieve leefstijlinterventie of om diabetes support en voorlichting te ontvangen (controlegroep). Met de interventie werd beoogd ten minste 7% gewichtsverlies te bewerkstelligen. De mediane follow-up was 9.6 jaar.
 

Belangrijkste resultaten

  • Patiënten in de interventiegroep hadden significant meer gewichtsverlies  en afname van de  tailleomtrek en grotere verbeteringen in fitheid dan degenen in de controlegroep. Aan het eind van de studie was het gemiddelde gewichtsverlies 6.0% na de interventie en 3.5% in de controlegroep.
  • Verbeteringen in alle cardiovasculaire risicofactoren waren groter in de interventiegroep dan in de controlegroep, met uitzondering van LDL-c niveaus, die lager waren in de controlegroep. Tussen-groep verschillen namen in de loop van de tijd af, waarbij glycated hemoglobineniveaus en systolische BP het meest duurzame verschil lieten zien.
  • Er werd geen verschil gezien in de frequentie van het samengestelde primaire eindpunt van incidente sterfte door CV oorzaken, niet-fataal myocardinfarct, niet-fatale beroerte of ziekenhuisopname voor angina, tussen patiënten in de interventiegroep (n=403 events) en de controlegroep (n=418)( 1.83 vs. 1.92 events per 100 persoonsjaren, HR: 0.95, 95%CI: 0.83-10.9, P=0.51).
 

Conclusie

Na een mediane follow-up van ongeveer 10 jaar, gaf een intensieve leefstijlinterventie geen verbetering ten aanzien van cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit, bij T2DM patiënten met overgewicht of obesitas, in vergelijking tot een controlegroep die diabetes support en voorlichting ontving.
Deze studie liet echter zien dat volwassenen met T2DM en overgewicht of obesitas kunnen afvallen en dat ze dit vol kunnen houden over een periode van zo’n 10 jaar. Patiënten in de interventiegroep hadden ook andere klinisch relevante verbeteringen, zoals het glycated hemoglobineniveau. 
 

Redactioneel commentaar [4]

Het gebrek aan een gunstig effect van een intensieve leefstijl interventie op cardiovasculaire uitkomsten kan betekenen dat leefstijlinterventies inderdaad niet het aantal CV events in patiënten met T2DM verminderen. Echter, een mogelijk verschil tussen de groepen kan ook zijn verminderd door het afgenomen gebruik van schijnbaar cardioprotectieve middelen in de interventiegroep en door het feit dat het gewichtsverlies-effect en het effect op andere risicofactoren afnam na de eerste paar jaar. Bovendien kan de inclusie van ziekenhuisopname voor angina in het primaire samengestelde eindpunt een eventueel verschil hebben gemaskeerd, omdat de frequentie van angina vrijwel gelijk was in beide groepen, terwijl de incidentie van andere componenten van het primaire eindpunt numeriek, maar niet statistisch significant, hoger waren in de controlegroep.
Op basis van deze overwegingen zouden toekomstige studies gebruik moeten maken van nieuwe strategieën om de initieel grote effect op gewicht en andere risicofactoren op langere termijn te behouden.
Artsen kunnen nog steeds hun patiënten informeren dat veranderingen in activiteit en dieet veilig het gewicht kunnen verlagen, de last van diabetes kunnen verminderen en het welzijn kunnen verbeteren. Afgaande op de betrouwbaardheidsintervallen leiden ze waarschijnlijk niet tot schade, en mogelijk wel tot een bescheiden voordeel.
 

Referenties

1. National Institutes of Health. Clinical guidelines on the identification, evaluation, and treatment of overweight and obesity in adults — the evidence report. Obes Res 1998;6:Suppl 2:51S-209S. [Erratum, Obes Res 1998;6:464.]
2. Knowler WC, Fowler SE, Hamman RF, et al. 10-Year follow-up of diabetes incidence and weight loss in the Diabetes Prevention Program Outcomes Study. Lancet 2009;374:1677-86. [Erratum, Lancet 2009;374:2054.]
3. Ali MK, Bullard KM, Saaddine JB, Cowie CC, Imperatore G, Gregg EW. Achievement of goals in U.S. diabetes care, 1999– 2010. N Engl J Med 2013;368:1613-24.
 

Klik door naar dit artikel op Pubmed

Deel deze pagina met collega's en vrienden: