Effect of ivabradine in patients with left-ventricular systolic dysfunction: a pooled analysis of individual patient data from the BEAUTIFUL and SHIFT trials.

Fox K, Komajda M, Ford I, et al.
Eur Heart J. 2013 Mar 26. [Epub]
 

Achtergrond

Een verhoogde hartslag is een belangrijke determinant van ischemie en is een bekende risicofactor bij hart- en vaatziekten. [1,2] De verschillende effecten van bètablokkers en calciumantagonisten anders dan verlaging van de hartfrequentie compliceren onderzoeken naar de effecten van de hartslag component.
De If remmer ivabradine vermindert de hartfrequentie met anti-ischemische en anti-angineuze effectiviteit bij patiënten met stabiele angina pectoris versus placebo en versus bètablokkers en calciumantagonisten [3,4].
Twee grote gerandomiseerde studies hebben onlangs de invloed van ivabradine op cardiovasculaire eindpunten onderzocht: BEAUTIFUL (morBiditymortality EvAlUaTion of the If inhibitor ivabradine in patients with coronary disease and left-ventricULar dysfunction) bij patiënten met stabiele coronaire hartziekte (CAD) en linker ventrikel (LV) dysfunctie, en SHIFT (Systolic Heart failure treatment with the If inhibitor ivabradine Trial) bij patiënten met hartfalen. [5 , 6]
Deze studie is een gepoolde analyse van individuele studiedata uit BEAUTIFUL en SHIFT om het effect van verlaging van de hartfrequentie met ivabradine te beoordelen op uitkomsten bij een brede populatie van patiënten met LV dysfunctie, ongeacht hun achtergrond conditie (CAD of hartfalen).
 

Belangrijkste resultaten

• Behandeling met ivabradine was geassocieerd met een 13% relatieve risicoreductie voor het samengestelde eindpunt van cardiovasculaire sterfte of hospitalisatie voor HF (p <0,001 versus placebo) (fig. 1), dit was het gevolg van HF ziekenhuisopnames (19%, P <0,001) .
• Er waren ook significante relatieve risicoreducties voor het  samengestelde eindpunt van cardiovasculaire sterfte, HF hospitalisatie, of myocardinfarct (MI) hospitalisatie (15%, P <0,001) (fig. 2); cardiovasculaire sterfte en niet-fataal MI (10%, P = 0,023), en MI hospitalisatie (23%, p = 0,009).
• Vergelijkbare resultaten werden gevonden bij patiënten met verschillende ziektebeelden.
• Ivabradine werd goed verdragen.

Conclusie

De hartslag blijft bij veel patiënten met LV systolische dysfunctie verhoogd. Het selectief verlagen ervan met ivabradine kan een alternatief zijn in de behandelingsstrategie van deze patiënten. Ivabradine kan van belang zijn voor verbetering van klinische uitkomsten bij patiënten met LV disfunctie en hartslag ≥ 70 bpm, ongeacht de primaire klinische presentatie (CAD of hartfalen) of het klinische profiel (ejectiefractie of NYHA klasse).

 


 
 

Referenties

1. Fox K, Borer JS, Camm AJ, et al. Resting heart rate in cardiovascular disease. J Am Coll Cardiol 2007;50:823–830.
2. Fox KM, Ferrari R. Heart rate: a forgotten link in coronary artery disease? Nat Rev Cardiol 2011;8:369–379.
3. Borer JS, Fox K, Jaillon P, Lerebours G. Antianginal and antiischemic effects of ivabradine, an I(f) inhibitor, in stable angina: a randomized, double-blind, multicentered, placebo-controlled trial. Circulation 2003;107:817–823.
4. Tardif JC, Ford I, Tendera M, et al. Efficacy of ivabradine, a new selective I(f) inhibitor, compared with atenolol in patients with chronic stable angina. Eur Heart J 2005;26:2529–2536.
5. Fox K, Ford I, Steg PG, et al. Ivabradine for patients with stable coronary artery disease and left-ventricular systolic dysfunction (BEAUTIFUL): a randomised, double-blind, placebo-controlled trial. Lancet 2008;372:807–816.
6. Swedberg K, Komajda M, Böhm M, et al. Ivabradine and outcomes in chronic heart failure (SHIFT): a randomised placebo-controlled trial. Lancet 2010;376:875–885.

 
Klik door naar de online versie van dit artikel.